W ostatnim czasie na niektórych plantacjach pszenicy ozimej widoczne są na liściach (w zależności od odmiany) pomarańczowe, czerwone, fioletowe lub żółte przebarwienia zaczynające się od ich końcówek i przechodzące na całość liścia. Są to symptomy porażenia roślin wirusem karłowatości, występującej zazwyczaj na jęczmieniu. Obecność tej choroby na plantacji pszenicy może mieć ogromny negatywny wpływ na jej przyszły plon.

W praktyce rolniczej, w zależności od intensywności, przeznaczenia ziarna oraz ilości i rozkładu opadów atmosferycznych, nawozy azotowe w uprawie pszenicy ozimej stosuje się w dwóch lub trzech dawkach. Pierwszą dawkę azotu mamy już dawno za sobą, teraz pora ponownie zasilić pszenicę ozimą, stosując drugą dawką azotu.

W kilku rejonach kraju rozpoczęły się już siewy buraka cukrowego. Zadecydowały o tym przede wszystkim korzystne warunki polowe. O jakich warunkach mowa?

Rzepak jest jedną z roślin najbardziej wrażliwych na niedobór boru, a jak dowodzą wyniki, jest on pierwiastkiem deficytowym w naszych glebach. Należy go więc sukcesywnie uzupełniać w nawozach doglebowych, w każdym sezonie wegetacyjnym. Jeżeli jednak zajdzie taka potrzeba, powinniśmy podać go roślinom również dolistnie. Z tego względu, od początku wiosennej wegetacji, gdy rośliny będą już częściowo zregenerowane po zimie, należy zadbać o odpowiednie odżywienie ich w ten mikroskładnik.

W zależności od tego, jakie warunki panowały jesienią i zimą, stan ozimin jest zróżnicowany. Zaglądając w łan jęczmienia ozimego możemy natknąć się na szereg chorób grzybowych, które rozwijały się na plantacji już od jesieni.

W chwili ocieplenia, które obecnie ma miejsce na plantację rzepaku mogą nalatywać szkodniki. Początkiem wiosny jako pierwszy pojawia się chowacz brukwiaczek, który ma duże znaczenie dla tej uprawy, dlatego nie powinniśmy czekać z monitoringiem jego nalotu.