W ostatnich dniach mroźna pogoda zawitała do nas na nowo, przy czym tym razem na znacznym obszarze naszego kraju wystąpiły opady śniegu. Jest to bardzo dobre zjawisko dla zimujących roślin (więcej na ten temat w artykule Czy jest ryzyko szkód w rzepaku ozimym na skutek złego przezimowania?). Z doniesień wynika, że na części plantacji rzepaku ozimego, zwłaszcza w południowo zachodniej części kraju okrywa śnieżna oraz dobrze rozwinięta rozeta liściowa ochroniła stożek wzrostu podczas pierwszej fali mrozów. Jednak nie wszędzie było tak „kolorowo”, ponieważ na północy oraz wschodzie kraju pokrywy śnieżnej praktycznie nie było. Jak zatem sprawdzić czy rzepak rosnący na naszej plantacji jest zdrowy i dobrze zniósł silne mrozy?

Obecnie rolnicy, aby zwiększyć swoje plony coraz bardziej chemizują swoje pola i uprawy, niszcząc w ten sposób życie biologiczne gleby. Większość związków chemicznych wprowadzanych do gleby powoduje zmniejszenie populacji pożytecznej mikroflory glebowej. Takie postępowanie nie pozostaje bez wpływu na środowisko, plony oraz na zdrowie człowieka i jego przyszłych pokoleń.

Kilkudniowe mrozy występujące na początku stycznia bez wątpienia budziły niepokój wśród plantatorów rzepaku ozimego. Zwłaszcza w rejonach, gdzie nie wystąpiły opady śniegu, bądź było go zbyt mało. Wielu zastanawiało się nad tym, czy będzie to zapowiedź sytuacji jaką mieliśmy w sezonie ²⁰¹¹⁄₂₀₁₂, w którym musieliśmy przeorać większą część plantacji rzepaczanych? Czy rzeczywiście gwałtowny spadek temperatur odbije się ujemnie na stanie roślin również w tym sezonie wegetacyjnym?

Śnieg jest bardzo ważny w rolnictwie. Dzięki niemu, mróz oraz wysmalający wiatr nie szkodzi roślinom. Ponadto, gdy zaczną się roztopy, śnieg jest źródłem wilgoci dla roślin, która jest bardzo potrzebna do prawidłowego wzrostu i rozwoju roślin. To wszystko gwarantuje wysokie i stabilne plony roślin.

Od dawna wiadomym jest, że uzyskanie wysokich plonów o dobrych parametrach jakościowych możliwe jest głównie w płodozmianie wielopolowym, złożonym z różnych gatunków i grup biologicznych roślin. Jednak sytuacja rynkowa i ekonomiczno-organizacyjna skutecznie ograniczyła liczbę uprawianych przez plantatorów gatunków. Rolnicy w pogoni za osiągnięciem jak najlepszego wyniku ekonomicznego wyspecjalizowali się w produkcji jednego lub dwóch najbardziej opłacalnych gatunków roślin uprawnych, zapominając o przyrodniczym znaczeniu płodozmianów.

Na wielu polach niezwykle utrudnione było w tym roku zwalczanie chwastów w zasiewach rzepaku ozimego. Rolnicy robili co mogli, aby zabieg herbicydowy wykonać jeszcze jesienią wiedząc, że będzie on najskuteczniejszy, jednak stosowane zabiegi tuż po siewie w przesuszoną glebę były mało skuteczne. Równie trudne okazało się także zwalczanie powschodowe, ze względu na zróżnicowany rozwój roślin na plantacji. Niezależnie od tego w jakim stopniu zastosowane herbicydy były skuteczne, przy tak łagodnym przebiegu zimy już dziś możemy się spodziewać znacznego zagrożenia ze strony chwastów.