W ubiegłym roku obserwowaliśmy znaczne nasilenie występowania ślimaków nagich na plantacjach rzepaku ozimego, a także ogrom szkód, które wyrządzały. Czy upalne i suche lato ograniczyło populację wilgotnościolubnych ślimaków? Otóż, nie do końca. Na niektórych plantacjach rzepaczanych już się pojawiły, stanowiąc duże zagrożenie dla roślin, zwłaszcza w okresie wchodów.

Pierwszy krok do sukcesu w uprawie to właściwa i skuteczna ochrona zbóż ozimych przed chwastami. Jednak dobre efekty uzyskujemy tylko wówczas gdy zastosujemy herbicydy odpowiednio dobrane do stanu i stopnia zachwaszczenia łanu.

Bor jest mikroskładnikiem, którego przyswajalność dla roślin warunkuje wiele czynników, m.in. wilgotność gleby. Niestety w warunkach suszy, która występuje w wielu rejonach naszego kraju, nawet przy średniej zasobności gleby w ten składnik, rośliny mogą odczuwać jego niedobór.

Zaprawianie jest najtańszym i najbezpieczniejszym dla środowiska zabiegiem chemicznym. Zaprawianie może stanowić uzupełnienie opryskiwania roślin fungicydami w okresie późniejszym, a nawet je zastąpić. Wykonując samodzielne zaprawianie własnego materiału siewnego powinniśmy pamiętać o kilku zasadach, gdyż łatwo wtedy popełnić błędy.

W tym sezonie wielu plantatorów rzepaku ozimego świadomie opóźniało termin siewu z uwagi na panującą suszę glebową. Wielu z nich zastanawiało się również jaką podjąć decyzję odnośnie odchwaszczenia plantacji przy tak niekorzystnych warunkach wilgotnościowych gleby: czy zastosować zabieg doglebowy czy może powschodowy?

Obecnie w Polsce wskaźnik odnawiania materiału siewnego wynosi w zależności od gatunku zboża od kilku do niecałych 20%. Oznacza to, że producenci do siewu wykorzystują w większości swój materiał siewny. Aby ochronić rośliny w początkowej fazie rozwoju niezbędny jest zabieg zaprawiania.