Otrzymanie ziarna o wysokich parametrach technologicznych nie jest łatwym zadaniem, ponieważ w trakcie uprawy pszenicy wiele czynników wpływa na kształtowanie się cech jakościowych. Pierwszym i dość ważnym czynnikiem jest wybór odpowiedniej odmiany. To właśnie w odmianach zakodowane są wszystkie pożądane cechy genetyczne ziarna, które ujawniają się w optymalnych warunkach i prawidłowej agrotechnice.

Pomimo przedwschodowego zwalczania chwastów w ziemniakach, często są one wciąż obecne na naszych plantacjach. Wiadomo, że plantacja wolna od chwastów to nie tylko wyższy plon, lecz także zdrowe bulwy oraz lepsza ich jakość.

W trakcie wegetacji rośliny uprawne narażone są na różnego rodzaju stresy, które w efekcie końcowym mogą doprowadzić do obniżki plonowania. Istotną przeszkodą w osiągnięciu wysokich i dobrych jakościowo plonów są przede wszystkim warunki środowiska. Okresowe braki opadów w okresach krytycznych mogą wywołać stres suszowy, który jest bardzo niebezpieczny, zwłaszcza na glebach lekkich.

Samosiewy rzepaku to duże zagrożenie dla plantacji buraka cukrowego. Są problemem, który stale się nasila, pomimo stosowania prawidłowego zmianowania (rzepak, co 4 lata na tym samym polu), a nawet całkowitej rezygnacji uprawy rzepaku na tym samym polu.

Mszyca to szkodnik, który w sprzyjających warunkach bardzo intensywnie się rozmnaża i masowo zasiedla rośliny żywicielskie. Zarówno larwy jak i osobniki dorosłe wysysają z roślin soki, osłabiając ich kondycje. Są również nosicielami groźnych chorób wirusowych.

Największe potrzeby pokarmowe wśród roślin uprawnych odnośnie boru wykazuje burak cukrowy. Pobiera on z plonem 0,5 kg B/ha. Pierwiastek ten, pod uprawę buraka cukrowego powinien być wprowadzony do gleby w nawożeniu podstawowym. Jednakże zaleca się również nawożenie tym mikroskładnikiem dolistnie.