Warunki atmosferyczne w mijającym sezonie wegetacyjnym nie były sprzyjające dla produkcji rolniczej. W wyniku długotrwałej suszy spadły zbiory zbóż i rzepaku o przynajmniej 30%, mniej będzie także warzyw, owoców i mleka. Występująca susza glebowa może również zagrozić przyszłorocznym zbiorom. W warunkach suszy obowiązują nieco inne zasady w agrotechnice niż w przypadku odpowiedniego uwilgotnienia gleby.

Do składników pokarmowych, decydujących o wielkości i jakości plonu nasion rzepaku, zaliczają się: azot, fosfor, potas, wapń, magnez oraz bor, mangan, cynk, molibden i miedź. Azot jest pierwiastkiem w największym stopniu decydującym o wielkości plonu rzepaku, ale czy konieczne jest nawożeniem tym pierwiastkiem już jesienią?

Targi Rolne AGRO POMERANIA w Barzkowicach (11‑13 wrzesień 2015 r.) to największa i najważniejsza wystawa rolnicza w województwie Zachodniopomorskim.

Z roku na rok targi cieszą się coraz większym zainteresowaniem wystawców, jak również zwiedzających. W 2014 w przeciągu trzech dni imprezę odwiedziło przeszło 130 tys. osób, a liczba wystawiających się firm i instytucji przekroczyła 985.

Pomimo wielu utrudnień, siewy rzepaku ozimego mają się ku końcowi. Siew tej rośliny w warunkach ogromnej suszy, która nadal występuje na terenie naszego kraju był praktycznie niemożliwy. Jednakże wielu plantatorów postanowiło mimo wszystko zasiać rzepak w optymalnym terminie siewu, nie czekając na jakąkolwiek poprawę wilgotności gleby. Na niektórych plantacjach widoczne są wschody, jednak nie osiągają one 100%. Czy to jest całkowicie wina suszy…? Czy może istnieje też inne zagrożenie dla kiełkujących roślin?

Jęczmień ozimy to gatunek, który ma duży potencjał plonotwórczy - w sprzyjających warunkach pogodowych i przy odpowiedniej agrotechnice może odwdzięczyć się wysokimi plonami. W naszym kraju gatunek ten uprawiany jest głównie na cele paszowe i konsumpcyjne, w węższym zakresie może być surowcem dla przemysłu piwowarskiego.

Pomimo tego, że powierzchnia zasiewów jęczmienia ozimego z roku na rok się powiększa (wg GUS powierzchnia zasiewów tego gatunku w roku 2014 wynosiła 220 tys. ha) nadal bardzo sceptycznie podchodzi się do uprawy tego gatunku.

Zbiór ziemniaka jest najtrudniejszym, a także najbardziej pracochłonnym zabiegiem w całej technologii uprawy tej rośliny. Warto więc, na długo przez jej zbiorem zastanowić się jak przygotować plantację, aby nie tylko ograniczyć pracochłonność, ale również zebrać plon wysokiej jakości, bez uszkodzeń mechanicznych, strat i zanieczyszczeń.