Na plantacjach zbóż ozimych stwierdzono występowanie larw skrzypionek. Ich szkodliwość polega głównie na uszkodzeniu aparatu asymilacyjnego liścia podflagowego i flagowego, mających decydujący wpływ na tworzenie przyszłego plonu ziarna.

Obecnie pozostała nam do wysiania II - pogłówna dawka azotu. Jednak panująca na zewnątrz aura znów rozczarowuje. W wielu rejonach kraju jest bardzo sucho, a przy braku opadów i wilgoci w glebie nawożenie doglebowe nie ma najmniejszego sensu. Pozostaje nam jedynie czekać na deszcz. Musimy jednak mieć świadomość, że zarówno nadmierne, jak i zbyt późne nawożenie azotem zmniejsza zawartość cukru w korzeniach, a zwiększa zawartość związków melasotwórczych (tj. azotu α-aminowego, sodu oraz potasu odpowiedzialnych za wydajność cukru).

Po dość trudnym starcie wegetacja kukurydzy nabrała tempa. Do prawidłowego wzrostu i rozwoju gatunek ten wymaga nie tylko odpowiedniego zaopatrzenia w azot, fosfor, potas i magnez, ale także w mikroskładniki. Obecnie większości plantacji kukurydzy, zwłaszcza na południu kraju znajduje się w fazie 5‑6 liścia, czas więc pomyśleć o dostarczeniu jej brakujących składników.

Na plantacjach ziemniaka widoczne są chrząszcze oraz złoża jaj stonki ziemniaczanej, a wkrótce pojawią się również larwy, których masowe występowanie może spowodować straty w plonie dochodzące nawet do 40%.

Obecnie przemysł browarniczy ma coraz większe wymagania względem wartości technologicznej ziarna jęczmienia browarnego. Słodownie kontraktują i skupują ziarno tylko określonej przez siebie odmiany, najlepsze pod względem jakości browarnej. W takiej sytuacji jedyną gwarancją wyprodukowania ziarna o pożądanych cechach jakościowych jest odpowiednia agrotechnika. Technologia uprawy jęczmienia browarnego różni się od uprawy tego gatunku na cele pastewne, głównie doborem odmian i zalecanym poziomem nawożenia azotem. Ponadto jęczmień browarny wymaga większej uwagi w trakcie siewu, ochrony roślin, zbioru i przechowywania ziarna. Ale zacznijmy od początku.