Ochrona fungicydowa jest bardzo istotnym elementem prawidłowego prowadzenia łanu. Głównym celem jej stosowania jest uzyskanie zdrowego plonu, a także niedopuszczenie do strat w wyniku porażenia roślin przez patogeny chorobotwórcze. Stosując ochronę fungicydową jako standardowy zabieg ochronny uzyskujemy efekt stabilizacji poziomu plonowania, a co ważniejsze osiągamy wyższe plony, lepszej jakości.
Choroby podstawy źdźbła
Choroby podstawy źdźbła są jednymi z groźniejszy chorób występujących w Polsce. Objawy widoczne są dopiero pod koniec wegetacji rośliny uprawnej dlatego rozwój choroby w początkowych okresie wzrostu zbóż może pozostać niezauważony.
Do najważniejszych chorób podstawy źdźbła zaliczamy łamliwość źdźbła i fuzaryjną zgorzel podstawy źdźbła i korzeni. Choroby te zwalczamy w fazie strzelania w źdźbło albo pierwszego kolanka (BBCH 30‑31), ponieważ w tym okresie sprawcy tych chorób są najbardziej wrażliwe na stosowane fungicydy.
Fungicydy
W ochronie fungicydowej wskazany jest dobór środków o różnym mechanizmie działania, należących do różnych grup chemicznych, aby nie doprowadzić do powstania szczepów grzybów odpornych na daną substancje aktywną. Dobrze jest jeśli preparat zawiera dwie lub więcej substancji aktywnych lub zabieg jest łączony.
Przykładowe substancje czynne stosowane w ochronie podstawy źdźbła to Azoksystrobina, boskalid, cyprodynil, cyprokonazol, epoksykonazol, fenpropimorf, karbendazym, krezoksym metylu, piraklostrobina, prochloraz, propikonazol, tebukonazol, tetrakonazol, tiofanat metylowy.
