Obecnie w Polsce wskaźnik odnawiania materiału siewnego wynosi w zależności od gatunku zboża od kilku do niecałych 20%. Oznacza to, że producenci do siewu wykorzystują w większości swój materiał siewny. Aby ochronić rośliny w początkowej fazie rozwoju niezbędny jest zabieg zaprawiania.
Po co zaprawiamy ziarno?
Zabieg ten likwiduje pierwotne źródła porażenia różnymi chorobami, zwłaszcza grzybowymi, a także niektóre szkodniki (tj. ploniarka zbożówka, mszyce). Wysianie niezaprawionego ziarna może doprowadzić do całkowitego zamarcia młodych roślin na skutek ich porażenia przez choroby grzybowe.
Zaprawy ograniczają występowanie większości chorób grzybowych
Poprzez zabieg zaprawiania możemy zwalczyć takie choroby jak: głownia pyląca, pleśń śniegowa, śnieć cuchnąca, śnieć gładka, fuzaryjna zgorzel podstawy źdźbła, zgorzel podstawy źdźbła, pałecznica, rynchosporioza zbóż. Ponadto niektóre zaprawy mogą również ograniczać rozwój rdzy brunatnej, septoriozy liści czy mączniaka prawdziwego.
Jak wybrać odpowiednią zaprawę?
Najbezpieczniej zastosować zaprawę o szerokim spektrum działania, a także składającą się z kilku substancji aktywnych, z których co najmniej jedna będzie wykazywała działanie układowe.
Dlaczego ważne jest działanie układowe?
Substancja o działaniu powierzchniowym niszczy zarodniki grzyba znajdujące się na powierzchni ziarna (np. śnieć cuchnąca), z kolei substancje o działaniu układowym niszczą grzyby znajdujące się pod okrywą owocowonasienną lub w okolicy zarodka (np. głownia pyląca).
