Dostępność pierwiastków w glebie zależy od kilku czynników m.in. odczynu gleby, właściwości danego pierwiastka, cech gatunkowych i fazy rozwoju rośliny, wzajemnego stosunku pierwiastków w glebie, dynamiki fizycznych właściwości gleb w okresie wegetacji roślin, zawartości materii organicznej, temperatury czy wilgotności gleby. Z wymienionych czynników największy wpływ na przyswajalność składników odżywczych przez rośliny ma odczyn gleby.
W środowisku kwaśnym najlepiej przyswajalne są cynk, miedź i mangan
Na glebach silnie zakwaszonych pierwiastki te mogą być toksyczne dla roślin, a na glebach o wyższej zawartości próchnicy ich przyswajalność ulega znacznemu pogorszeniu.
Bor dostępny jest w glebach o odczynie lekko kwaśnym i obojętnym
W kwaśnych glebach bor wypłukiwany jest w głąb profilu glebowego i nie jest dostępny dla roślin nawet w późniejszych fazach rozwojowych. Objawy niedoboru tego składnika można zaobserwować także w warunkach długo trwającej suszy. W glebach zasadowych zawartość boru jest dość niska, ponadto występujący w dużych ilościach wapń niekorzystnie wpływa na jego pobieranie przez roślinę.
W glebach kwaśnych bardzo słabo przyswajalny jest molibden
Dostępność molibdenu dla roślin ograniczają ponadto wysokie temperatury i niedobór wody. Przyswajalność molibdenu można zwiększyć poprzez wapnowanie i nawożenie fosforem.
