Obecność chorób grzybowych na plantacjach rzepaku ozimego jest ściśle związana z rejonem uprawy oraz warunkami atmosferycznymi występującymi podczas wegetacji. W ostatnich dniach Państwowy Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa sygnalizował o zagrożeniu rzepaku ozimego ze strony suchej zgnilizny kapustnych Leptosphaeria maculans (stadium konidialne Phoma lingam) występującym na terenie Opolszczyzny. Takiej informacji nie należy bagatelizować, lecz jak najszybciej przeprowadzić lustrację pola.

Ocena zagrożenia plantacji

Decyzję o przeprowadzeniu zabiegu należy podjąć na podstawie wcześniejszej lustracji, przy czym w celu najlepszej skuteczności suchą zgniliznę kapustnych zaleca się zwalczać w dwóch terminach, po przekroczeniu progu ekonomicznej szkodliwości:

• jesienią - w fazie BBCH 14‑18 (czyli 4‑8 liści w rozecie) – gdy na plantacji występuje 10‑20% porażonych roślin
• wiosną - w fazie BBCH 31‑39 (czyli odtworzenie przemarzniętej rozety liściowej do 7 i więcej międzywęźli) - gdy na plantacji występuje 10‑15% porażonych roślin.

Choroba jest szczególnie groźna, gdy wystąpi na łodydze

Objawy chorobowe można obserwować na liściach i szyjkach korzeniowych, przy czym wystąpienie ich na podstawie pędu rzepaku prowadzi do zakłóceń pobieraniu wody i przewodzeniu substancji pokarmowych z gleby do roślin w okresie kwitnienia i dojrzewania. Zwiększa się również skłonność roślin do wylegania, a największe szkody są widoczne w czasie niedoborów wody.

Wybór środka ochrony roślin

Tylko dobra znajomość objawów chorobowych, częsty i dokładny monitoring pól w trakcie wegetacji, a także analiza czynników agrometeorologicznych, umożliwiają podjęcie właściwej decyzji związanej z zastosowaniem środka grzybobójczego.

Głównym źródłem informacji o danym preparacie jest jego etykieta. Pomocna może okazać się również wyszukiwarka dająca możliwość łatwego uzyskania informacji o zalecanych środkach ochrony roślin w danych uprawach, na danego agrofaga Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi lub IOR Poznań.