Nie daj się zaskoczyć chowaczom – wystaw żółte naczynia!

W ostatnich dniach temperatura powietrza wzrosła nawet do 10°C. Dla plantatorów rzepaku ozimego powinno być to pierwszym sygnałem do wystawienia żółtych naczyń w celu obserwacji pierwszych nalotów szkodników na plantację.

Jakie szkodniki zagrażają rzepakowi?

Jako pierwsze na polu pojawiają się chowacze: najpierw obserwuje się nalot chowacza brukwiaczka, a zaraz po nim czterozębnego.

Masowy nalot chowacza brukwiaczka rozpoczyna się, gdy temperatura wzrośnie do około 6°C. Uszkodzenia na plantacjach rzepaku powodują zarówno chrząszcze jak również larwy. W jednym pędzie może żerować kilka larw, powodując bardzo silne zniekształcenia roślin oraz ich osłabienie. Z czasem łodygi zaczynają wyginać się (kształt esowaty łodyg) i pękać, a rośliny wylegać. Uszkodzone rośliny są wówczas bardziej podatne na porażenie przez patogeny.

Kilka dni po nalocie brukwiaczka na plantacji pojawia się chowacz czterozębny, który nalatuje na plantacje w ciągu dłuższego okresu i może zasiedlać rzepak nawet krótko przed kwitnieniem. Larwy chowacza czterozębnego na początku żerują w ogonku liściowym i nerwach głównych, a po przejściu do łodygi drążą w jej wnętrzu charakterystyczne chodniki. Żerowanie powoduje wówczas zahamowanie wzrostu roślin, żółknięcie oraz zaginanie lub łamanie się liści i łodyg.

Zabieg wykonujemy po przekroczeniu progu szkodliwości

Aby nie narażać się na zbędne koszty, decyzję o wykonaniu zabiegu zwalczania szkodników należy podjąć po stwierdzeniu ich obecności w żółtym naczyniu, zgodnie z progami szkodliwości:

• Chowacz brukwiaczek – 10 chrząszczy w żółtym naczyniu w ciągu kolejnych 3 dni lub 2-4 chrząszczy na 25 roślinach (przybliżony termin obserwacji – marzec),
• Chowacz czterozębny – 20 chrząszczy w żółtym naczyniu w ciągu 3 dni lub 6 chrząszczy na 25 roślinach (przybliżony termin obserwacji – przełom marca i kwietnia).

Wystawianie żółtych naczyń jest najtańszą i najczęściej stosowaną metodą uzyskania informacji o aktywności szkodników. Nie wymaga ona dużych nakładów pracy i czasu, a sprawdza się w monitorowaniu pojawu niektórych groźnych gatunków szkodników w uprawie rzepaku ozimego.