Zżółknięte liście buraka cukrowego, które możemy obecnie zauważyć na plantacjach nie są skutkiem niedoborów składników pokarmowych, lecz porażenia roślin przez żółtaczki wirusowe.

Żółtaczka buraka występuje we wszystkich rejonach uprawy buraków i może obniżyć plon korzeni nawet o około 30%, a zawartość cukru do 2%.

Jedna żółtaczka – dwa wirusy

Na roślinach buraka cukrowego można zaobserwować dwie formy wirusa żółtaczki:

• wirus żółtaczki buraka (Beet yellows virus [BYV]), który jest przenoszony głównie przez mszycę burakową i mszycę brzoskwiniowo-ziemniaczaną oraz
• wirus łagodnej żółtaczki buraka (Beet mild yellowing virus [BMYV]) przenoszony przez mszycę brzoskwiniowo-ziemniaczaną i kilka innych gatunków mszyc.

Zmiany na liściach

W przypadku wystąpienia żółtaczki blaszki chorych liści sztywnieją i grubieją, z czasem robią się kruche. Następnie od brzegów zaczynają żółknąć stopniowo obejmując całą blaszkę liściową. Na całkowicie żółtych liściach pojawiają się brunatne plamy (nekrozy), co świadczy o ich przedwczesnym zamieraniu.

Z kolei objawy występowania łagodnej żółtaczki widoczne są w postaci żółtopomarańczowych plam pojawiających się od wierzchołka liścia, z czasem infekując jego większą powierzchnię. Zainfekowane liście stają się grube i kruche, lecz nie występują na nich nekrotyczne plamy.

Charakterystyczne chrzęszczenie

Aby uniknąć pomyłek w rozpoznaniu choroby możemy zrobić prosty test, polegający na zgnieceniu blaszki liściowej. Otóż, zainfekowane pogrubione i zesztywniałe liście podczas zgniatania charakterystycznie pękają i chrzęszczą. W ten sposób można łatwo odróżnić niedobory składników pokarmowych od objawów chorobowych żółtaczki.

Zwalczanie

Wirusy żółtaczek przenoszone są przez mszyce, więc zwalczanie wektora jest jednoznaczne z zapobieganiem ich występowania. Bardzo istotne jest zwalczanie mszyc już w momencie ich pierwszego pojawienia się na plantacji. Ponadto, konieczne jest niszczenie chwastów, które mogą być gospodarzami, a tym samym źródłem wirusów buraka.