POLIFOSKA

W dzisiejszym rolnictwie wykorzystywanie herbicydów jest nadal jednym ze skuteczniejszych i najszybszych sposobów utrzymania plantacji wolnej od groźnych dla roślin uprawnych chwastów. Prawidłowo zastosowane umożliwiają eliminację szerokiej gamy gatunków chwastów bez uszczerbku dla chronionej rośliny. Jednak ich niewłaściwie stosowane może powodować różnego rodzaju uszkodzenia i zmiany w wyglądzie roślin, które w skrajnych przypadkach mogą doprowadzić do obniżki plonowania nawet o 10‑15%.

Objawy toksycznego działania mogą być różne, w zależności od zastosowanego środka

  1. regulatory wzrostu (np. 2,4-D, fluroksypyr, dikamba): zaburzają prawidłowy wzrost i rozwój roślin, charakterystyczne objawy to utrata turgoru liści, deformacje liści (zwijanie się), łodyg i kłosa,

  2. inhibitory syntezy aminokwasów (np. chlorosulfuron, tribenuron, tifensulfuron metylu, glifosat): hamują wzrost roślin, powodują chlorozy, charakterystycznym objawem ich działania jest powolne zamieranie roślin,

  3. inhibitory fotosyntezy (np. chlorotoluron, izoproturon, metamitron) powodują chlorozy, nekrozy, zasychanie roślin, hamują wzrost roślin,

  4. inhibitory syntezy lipidów (np. chizalofop-P-tefurylu, ketodym) hamują wzrost, powodują chlorozy oraz brunatnienie zaczynające się od najmłodszych liści,

  5. inhibitory syntezy pigmentów (np. chlomazon) najczęściej powodują bielenie roślin,

  6. pendimetalina, trifluralina mogą powodować opóźnienie lub całkowity zanik kiełkowania, jeżeli roślinom uda się przeżyć ich dalszy rozwój jest mocno zakłócony,

  7. destruktory błon komórkowych (np. dikwat) zaburzają proces fotosyntezy.

Małe uszkodzenia nie są groźne

Jeżeli uszkodzenia nie są zbyt rozległe to nie będą miały większego wpływu na plon, gdyż rośliny szybko się regenerują. Szybkość regeneracji zależy jednak od fazy rozwojowej rośliny uprawnej i stopnia uszkodzenia.

Oceń poradę

© 2014-2024 Grupa Azoty Police | Created by Empressia
polifoska.pl