POLIFOSKA

Na dzień dzisiejszy na większości plantacji grochu widoczne są już wschody. W związku z tym na roślinach można już zaobserwować pierwsze szkodniki lub oznaki ich żerowania. Najwcześniej pojawiającymi się szkodnikami na plantacjach grochu są oprzędziki: pręgowany i wielożerny.

Oznaki żerowania łatwe do rozpoznania

Charakterystycznym objawem żerowania osobników dorosłych jest tak zwany „żer zatokowy”. Chrząszcze wygryzają płytkie, półkoliste zatoczki na brzegach liści. W okresie chłodnej wiosny chrząszcze mogą żerować także na napęczniałych nasionach powodując duże szkody w zasiewach jeszcze przed wschodami. Z kolei larwy oprzędzików uszkadzają brodawki korzeniowe żywiąc się ich zawartością.

Żerowanie oprzędzików obniża plon nasion

Uszkadzanie liści grochu znacznie ogranicza powierzchnię asymilacyjną roślin prowadzi do ich zasychania oraz zwiększenia podatności roślin na porażenie przez choroby grzybowe – najwrażliwsze są rośliny młode do fazy 6 liści. Larwy niszcząc brodawki korzeniowe prowadzą do upośledzenia w procesie wiązania azotu. W konsekwencji rośliny gorzej się rozwijają, gorzej kwitną i wiążą znacznie mniej strąków.

W ograniczaniu liczebność szkodnika duże znaczenie mają metody niechemiczne

Chrząszcze zimują w wierzchniej warstwie gleby, dlatego bardzo duże znaczenie w ich ograniczaniu (oraz innych szkodników, które zimują w glebie) mają: prawidłowa uprawa przedsiewna i pożniwna, właściwy płodozmian, izolacja przestrzenna od innych roślin bobowatych, zarówno tych wieloletnich jak i zeszłorocznych.

Decyzję o zwalczaniu chemicznym podejmujemy w ostateczności

Podstawą podjęcia tej decyzji powinny być przekroczone progi ekonomicznej szkodliwości, które w przypadku oprzędzików wynoszą: 10% roślin z uszkodzonymi liśćmi lub 2 chrząszcze na 1 m2 obserwowane od wschodów do fazy 2‑3 liści grochu.

Oceń poradę

© 2014-2024 Grupa Azoty Police | Created by Empressia
polifoska.pl