POLIFOSKA

Optymalnym terminem siewu kukurydzy w „normalnych” latach jest okres od połowy kwietnia do połowy maja. Jednak duża zmienność warunków atmosferycznych pomiędzy latami, a zwłaszcza w poszczególnych porach roku zmusza rolników do ustalenia indywidualnych terminów siewu. Nie jest to łatwa decyzja, zwłaszcza, że czynnik ten ma duży wpływ na dalszy rozwój kukurydzy. Na co powinniśmy zwrócić uwagę ustalając termin siewu?

Upewnij się, czy gleba jest dostatecznie ogrzana

Kukurydza jest rośliną ciepłolubną i ma duże wymagania termiczne, zarówno w stosunku do gleby, jak i powietrza. Do skiełkowania ziarniak potrzebuje minimum 6°C, jednak dopiero przy 8°C korzonek może się przebić przez okrywę owocowo-nasienną. Wschody widoczne się dopiero gdy temperatura przekroczy 10°C. Fenologicznym wskaźnikiem siewu kukurydzy w Polsce jest kwitnienie mniszka lekarskiego, czeremchy pospolitej, tarniny, czereśni lub porzeczki czerwonej.

Kukurydza najgorzej znosi duże wahania temperatur

W związku z powyższym warto śledzić długoterminowe prognozy pogody pod kątem zapowiedzi znacznego spadku temperatury, aby uniknąć siewu przed nadejściem ochłodzenia, zwłaszcza jeżeli ochłodzeniu towarzyszą intensywne opady deszczu. W niskich temperaturach procesy życiowe roślin przebiegają bardzo powoli, tkanki stają się wodniste, szybciej ulegają uszkodzeniom mechanicznym, a tym samym stają się łatwym celem dla patogenów chorobotwórczych i szkodników.

Siej najwcześniej jak to możliwe, jednak tak późno jak to konieczne

Zbyt wczesny siew może być przyczyną słabych i nieregularnych wschodów, a także zamierania roślin (przedłużający się okres niskich temperatur - poniżej 5°C). Zbyt późny może wpłynąć na skrócenie okresu wegetacji, a tym samym na niższe plony gorszej jakości.

Oceń poradę

© 2014-2024 Grupa Azoty Police | Created by Empressia
polifoska.pl