Kilka ciepłych dni wystarczyło, aby na plantacjach zbóż pojawiły się pluskwiaki. Największe zagrożenie stanowią lednica zbożowa oraz żółwinek zbożowy. Pomimo tego, że dotychczas szkodniki te nie wyrządzały szkód o znaczeniu gospodarczym ich aktywność i liczebność z roku na rok rośnie.

Żerują tylko w ciepłe dni

U obu gatunków stadium szkodliwym są zarówno larwy jak i osobniki dorosłe. Wysysają soki z nadziemnych części roślin. Najbardziej szkodliwe jest ich żerowanie na kłosach, gdyż w ich ślinie znajduje się enzym, który rozkłada gluten. Mąka z takiego ziarna jest złej jakości i nie nadaje się do wypieków. Dodatkowo w efekcie ich żerowania kłosy mogą być poskręcane, odbarwione i bez wykształconych ziarniaków, głównie na górnych pięterkach.

Lednica i żółwinek mają tylko jedno pokolenie w ciągu roku

Na zbożach pojawiają się w maju lub na początku czerwca. Samice lednicy składają jaja w złożach na blaszkach liściowych, źdźbłach i kłosach, a żółwinka na blaszkach liściowych w 2 rzędach po 12‑14 sztuk. Jedna samica żółwinka może złożyć około 200 jaj. Po około tygodniu wylęgają się larwy lednicy, a po około 2‑3 tygodniach larwy żółwinka, które natychmiast przystępują do żerowania. Od czerwca larwy przeobrażają się w dorosłe osobniki, które nadal żerują na liściach oraz kłosach zbóż. W warunkach silnego nasłonecznienia lednice latają grupami i intensywnie żerują, z kolei żółwinki chowają się pod liście. Przed żniwami przelatują na inne rośliny, a następnie na zimowiska.

Najliczniej występują w lata suche i upalne

Wtedy ich szkodliwość jest największa. Dotychczas szkodniki te nie wyrządzały dużych szkód, wiec nie wymagały specjalnego zwalczania. Pomimo tego, że brak jest zarejestrowanych środków do zwalczania pluskwiaków, ich  populację w uprawie zbóż ograniczymy stosując insektycydy przeciwko chrząszczom.