Gleba jest jednym z najważniejszych, niestety często zaniedbywanych, zasobów naturalnych oraz głównym elementem tworzącym podstawę dla produkcji rolnej. Jej jakość decyduje o plonowaniu i zdrowotności roślin, a głównym celem uprawy gleby powinno być dążenie do tego, aby była ona w jak najlepszej kondycji. W warstwie ornej gleby licznie występują mikroorganizmy, zarówno pożyteczne jak i szkodliwe. Jeżeli znajdują się one w odpowiednich proporcjach to nie dochodzi do nasilenia występowania chorób i szkodników roślin uprawnych.
Każdy gatunek rośliny w inny sposób kształtuje właściwości biologiczne, chemiczne i fizyczne gleby. Poprzez wydzieliny korzeniowe i resztki pożniwne rośliny stymulują rozwój różnych grup flory i fauny. Dlatego częsta uprawa roślin tego samego gatunku na danym polu prowadzi do zachwiania równowagi pomiędzy poszczególnymi grupami mikroorganizmów. Może także dochodzić do nagromadzenia się w glebie allelozwiązków, które prowadzą do zjawiska określanego jako „zmęczenie gleby”.
Prawidłowy płodozmian powinien składać się z 4 – 6 gatunków roślin
Udział zbóż w strukturze zasiewów powinien wynosić max. 65%, jednak w niektórych gospodarstwach sięga nawet 80 – 100%. Częsta uprawa zbóż po sobie prowadzi do naruszenia równowagi życia biologicznego gleby i spadku plonu. Aby ograniczyć negatywny wpływ uprawy zbóż po sobie, powinniśmy wrócić do urozmaiconych gatunkowo płodozmianów oraz wysiewać międzyplony, które utrzymują dodatni bilans substancji organicznej w glebie.
Znaczenie międzyplonów w płodozmianie jest wielostronne
Chronią gleby przed erozją wietrzną (głównie na terenach górskich i podgórskich) oraz pełnią rolę fitosanitarną ograniczając występowanie chorób, szkodników i chwastów. Są także głównym źródłem biomasy (zwłaszcza w gospodarstwach bezinwentarzowych) i pozwalają utrzymać równowagę biotyczną. Ich przyorywanie zwiększa aktywność mikrobiologiczną gleby i wzbogaca ją w składniki pokarmowe, co w efekcie końcowym zazwyczaj prowadzi do zwyżki plonowania. Koszty ich uprawy są niewielkie, a korzyści bardzo duże.
Międzyplony mogą częściowo zastąpić obornik
Świeża masa przyoranych roślin może zastąpić od 8 do 20 t/ha obornika, jednak wartość nawozowa międzyplonu zależy od gatunku rośliny.
Do przedsiewnego nawożenia międzyplonów najlepiej wykorzystać nawozy kompleksowe (tj. POLIFOSKA® PETROPLON, POLIFOSKA® KRZEM, POLIFOSKA® PLUS, POLIFOSKA® 5, POLIFOSKA® 6), które zabezpieczą rośliny w niezbędne składniki pokarmowe.
Pamiętajmy, że nawożenie fosforem i potasem powinno uwzględniać zasobność gleby w te składniki oraz wielkość zakładanego plonu.