W warunkach wilgotnej jesieni słoma w glebie zamiast rozkładać się zaczyna gnić. Na skutek tych procesów powstają kwasy organiczne (mrówkowy, octowy, propionowy, masłowy) oraz produkty hydrolizy lignin (kwas benzoesowy, salicylowy, syryngowy), które są silnie toksyczne, zwłaszcza dla systemu korzeniowego uprawianych w tym stanowisku roślin. Kwasy organiczne wykorzystywane są także przez bakterie redukujące siarczany do siarkowodoru, który ogranicza oddychanie roślin oraz bakterie redukujące azotany do gazowych form azotu powodując jego straty.
W lata mokre negatywne skutki przyorywania słomy ogranicza wapnowanie
Z badań przeprowadzonych w Katedrze Szczegółowej Uprawy Roślin na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu wynika, że negatywne skutki przyorywania słomy w warunkach mokrej jesieni można ograniczyć wykonując zabieg wapnowania słomy.
Tabela: Zawartość kwasów organicznych (produktów fermentacji) w glebie (mg/kg gleby) w zależności od sposobu nawożenia przyoranej słomy pszenicy
Bez nawożenia | Azot 75 kg N/ha | CaCO3 1500 kg/ha | |
Jesień normalna | 7,9 | 4,5 | 4,3 |
Jesień mokra | 27,8 | 6,4 | 1,9 |
Jesień sucha | 0,10 | 0,12 | 0,16 |
Źródło: Pietr S.J. Wapnowanie a aktywność biologiczna gleb. IV Konferencja - Nauka Biznes Rolnictwo. Puławy.
Wapno podane na słomę detoksykuje kwasy organiczne
Kwasy te przestają być fitotoksyczne dla roślin, ponadto wapno ogranicza wydzielanie siarkowodoru i metanu, sprzyja procesom wiązania wolnego azotu oraz zapewnia lepsze warunki powietrzno-wodne gleby. Najlepiej sprawdza się wapno w formie węglanowej, a w przypadku niedoboru magnezu - magnezowe.
Należy podkreślić fakt, że wapnowanie słomy nie zapewni oczekiwanych efektów, jeżeli wcześniej nie uregulujemy odczynu gleby.