Śmietka – ogromne zagrożenie dla rzepaku ozimego

Obecnie na plantacji rzepaku ozimego obserwuje się nalot muchówek śmietki kapuścianej. W niektórych rejonach kraju progi szkodliwości zostały wielokrotnie przekroczone, co bardzo źle wróży dla młodych roślin rzepaku.

Największe straty w ostatnich latach na plantacji rzepaku wyrządza śmietka kapuściana, dlatego uznaje się ją za najgroźniejszego szkodnika jesiennego w tej uprawie. Do kontroli nalotu muchówek można wykorzystać pułapki feromonowe, które pomogą nam określić początek nalotu. Monitoring należy prowadzić od początku wschodów roślin (BBCH 1-10), aż do zakończenia wegetacji jesiennej (BBCH 20-25).

Stadium szkodliwe stanowią larwy szkodnika

Na skutek żerowania larw, zniszczeniu ulega szyjka korzeniowa oraz korzenie rzepaku. Uszkodzone rośliny mają trudności w pobieraniu składników pokarmowych z gleby, są znacznie słabsze i wolniej się rozwijają. Na szyjce korzeniowej oraz na korzeniach roślin rzepaku widoczne są brązowe przebarwienia i nadgniłe miejsca, a korzenie boczne częściowo lub całkowicie zamierają. W zewnętrznej warstwie korzenia, jak również we wnętrzu szyjki korzeniowej można zauważyć chodniki z obumarłą tkanką, w których żerują larwy śmietki szkodnika.

Możliwa ochrona nalistna

Jeszcze w ubiegłym sezonie występowanie szkodnika można było ograniczyć jedynie przy okazji zwalczania innych szkodników obecnych w rzepaku jesienią. Jednak od niedawna rozszerzono etykietę preparatu Inazuma 130 WG, zawierającego acetamipryd i lambda-cyhalotrynę, który można stosować po wystąpieniu śmietki na młodych roślinach lub po zauważeniu pierwszych uszkodzeń od fazy 3 do 9 i więcej liści w rozecie (BBCH 13-19).

Stosując chemiczne środki ochrony roślin należy pamiętać, że pyretroidy najlepiej działają na szkodniki w temperaturze do 20°C, natomiast związki fosforoorganiczne w temperaturze powyżej 15°C.