Właściwie przemyślany płodozmian pozwala z roku na rok podnosić żyzność gleby oraz opłacalność produkcji. W wyniku stosowania prawidłowego następstwa roślin po sobie uzyskuje się poprawę warunków rozwoju roślin, podniesienie jakości ziemiopłodów, zwiększenie efektywności nakładów oraz ochronę środowiska przyrodniczego. 

Ustalić krok po kroku

Bez wątpienia poprawnie skonstruowany płodozmian jest najlepszym sposobem na to, by uniknąć chorób i szkodników w każdej uprawie. Wskazane byłoby powrócić do urozmaiconych 4‑6 gatunkowych płodozmianów, w których rośliny jare przeplatają się z ozimymi, jednoroczne z wieloletnimi, a zbożowe z niezbożowymi. Ustalając płodozmian musimy wziąć pod rozwagę liczbę pół w rotacji, cel produkcji,system użytkowania ziemi, główne grupy roślin w strukturze zasiewów, intensywność produkcji oraz koniunkturę wolnorynkową związaną z efektem ekonomicznym.

Kilka ważnych zasad, które należy wziąć pod uwagę ustalając płodozmian:

• następstwa po sobie nie znoszą pszenica i jęczmień,
• po buraku cukrowym ze względu na mątwika burakowego należy siać kukurydzę, żyto, lucernę, których wydzieliny korzeniowe powodują wychodzenie z cyst larw mątwika (giną one wówczas z braku pokarmu),
• rzepak po rzepaku i po buraku nie powinien być uprawiany, ponieważ jest on żywicielem mątwika burakowego,
• ziemniak po ziemniaku nie powinien być uprawiany ze względu na rozprzestrzenianie się mątwika ziemniaczanego,
• kukurydza po kukurydzy doprowadza do nagromadzenia się głowni guzowatej kukurydzy (formy przetrwalnikowe tego grzyba przejawiają aktywność w glebie do 4 lat), szkodników (głównie omacnicy prosowianki) oraz kompensacji chwastów prosowatych,
• rośliny podatne na te same choroby i szkodniki nie powinny być uprawiane po sobie ani obok siebie.