Coraz powszechniejsza uprawa kukurydzy, tak na ziarno jaki na silos oraz coraz doskonalsze technologie jej uprawy prowadzą wprost do nawozu POLIDAP. A to dlatego, że ciepłolubna kukurydza w warunkach niskich, wiosennych temperatur bardzo słabo pobiera fosfor, co przejawia się zaczerwienieniem liści, a przede wszystkim powoduje zahamowanie jej wzrostu.
POLIDAP to nawóz zawierający 100% przyswajalny dla roślin fosfor, ponieważ jest to fosfor w postaci fosforanu jedno- i dwuamonowego. Taka forma fosforu wykorzystywana jest także jako podstawowy składnik nawozów POLIFOSKA®.
Kukurydza trudno pobiera fosfor
Coraz powszechniejsza uprawa kukurydzy, tak na ziarno jaki na silos oraz coraz doskonalsze technologie jej uprawy prowadzą wprost do nawozu POLIDAP. A to dlatego, że ciepłolubna kukurydza w warunkach niskich, wiosennych temperatur bardzo słabo pobiera fosfor, co przejawia się zaczerwienieniem liści, a przede wszystkim powoduje zahamowanie jej wzrostu.
Nie pomoże dokarmianie dolistne fosforem
W warunkach trudnych dla roślin można wspomagać je większymi dawkami nawozów. Bardzo szybko można pomóc roślinom najczęściej stosując dokarmianie dolistne. Niestety dokarmianie dolistne fosforem jest mało efektywne, ponieważ fosfor jest praktycznie najgorzej pobieranym makroskładnikiem przez liście. Poza tym kryzys fosforowy u kukurydzy rozpoczyna się, kiedy rośliny mają jeszcze bardzo małą powierzchnię liści, więc dokarmianie dolistne fosforem, także z tego powodu, jest bardzo mało skuteczne.
Zlokalizowane – współrzędne nawożenie fosforem
Jedynym sprawdzonym praktycznie, a więc i uzasadnionym ekonomicznie sposobem „pomocy” kukurydzy jest współrzędne, startowe nawożenie fosforem w ilości 100 kg do 150 kg/ha POLIDAPU, czyli fosforanu amonu. Specjalne siewniki do współrzędnego siewu ziarna i nawozu mogą wysiewać nawet ponad 300 kg/ha masy nawozu. Dla bezpieczeństwa wschodzących roślin współrzędnie powinno się stosować tylko mało ruchome w glebie składniki pokarmowe, czyli amonową formę azotu i fosfor. Nie powinno się stosować ruchliwych składników, takich jak azot saletrzany, potas, magnez, bo ze względu na łatwe przemieszczanie z ruchem wody w glebie stanowią zagrożenie dla korzeni wschodzących roślin. Niektóre firmy zalecają do nawożenia współrzędnego stosunkowo nisko skoncentrowane nawozy, ze słabo przyswajalnym fosforem w dawkach nawet 200 kg/ha, co jest bardzo ryzykowne, a przede wszystkim nieefektywne.
Z ekonomicznego i ekologiczny punktu widzenia optymalną jest średnia zasobność gleb, a dla fosforu jest to poziom około 15 mg P2O5/100 g gleby. Taka jej zasobność „nie zwalnia” ze zlokalizowanego nawożenia POLIDAPEM. Wyjątek stanowią uprawy na glebach bardzo zasobnych w fosfor (ponad 30 mg P2O5/100 g gleby), intensywnie nawożonych obornikiem lub gnojowicę. Ale wtedy ogranicza się także dawki azotu i potasu.
Pamiętajmy, że obok złego tolerowania chłodnej wiosny, najważniejsze jest dobre zaopatrzenie w fosfor roślin we wczesnych fazach rozwojowych, ponieważ główna ilość pobieranego przez kukurydzę fosforu przypada na okres do fazy 11 liści. Wtedy kukurydza ma szanse lepiej rozwinąć system korzeniowy, lepiej „zaprogramować” plon i lepiej znosić późniejsze „trudy” pogodowe.
Cel nawożenia zlokalizowanego
Zlokalizowane nawożenie ma na celu zwiększenie stężenia fosforu w mniejszej objętości gleby, blisko korzeni, dlatego umieszcza się granule nawozu POLIDAP około 5 cm obok i 5 cm poniżej ziaren. Zwiększona koncentracja przyswajalnych form fosforu jest zawsze w konflikcie z przyswajaniem cynku, na którego niedobór kukurydza (także rzepak i ziemniak) jest bardzo wrażliwa. Ten podstawowy antagonizm pomiędzy fosforem i cynkiem podważa sens dodawania znaczących dawek cynku do nawożenia zlokalizowanego.
Cynk i inne mikroskładniki
Niedobory cynku na kukurydzy są coraz powszechniejsze, szczególnie na tej uprawianej bez nawożenia naturalnego. Rośliny wtedy są niższe, o mniejszych liściach z widocznymi jasnozielonymi, później bielejącymi szerokimi smugami, po obu stronach nerwu środkowego, które rozpoczynają się u nasady liścia, lecz nie osiągają jego wierzchołka. Nerw i krawędzie liści są zielone, następuje skrócenie międzywęźli, rośliny karłowacieją, opóźnione jest wyrzucanie wiech i kwitnienie, a nasiona mają jasnoszary nalot.
Kukurydza najefektywniej pobiera cynk przez liście już od fazy pięciu wyrośniętych liści, bo już programuje się wielkość kolby i potencjalna ilość zawiązanych ziaren. Dlatego od fazy 4‑5 wyrośniętych liści konieczne jest zastosowanie co najmniej 100 g Zn/ha w formie oprysku, łącznie z 6% roztworem mocznika i ewentualnie innymi mikroskładnikami, głównie z borem, stosowanym 2‑3 razy po 50‑100 g B/ha (bor), a przy pH gleby ponad 6, także z manganem -co najmniej 100 g Mn/ha (mangan).
W praktyce nie obserwuje się skutków przenawożenia fosforem, ponieważ rośliny nie wykazują skłonności do pobierania nadmiernych ilości fosforu, tak jak to czynią w przypadku azotu i potasu.
Więcej szczegółów o efektywnym nawożeniu w vademecum nawożenia.
