Aby rośliny uprawne mogły wydać wysoki plon potrzebują nie tylko azotu, fosforu i potasu, lecz także innych składników pokarmowych takich jak magnez i siarka. W Polsce zasobność gleb w przyswajalny magnez i siarkę nie jest wystarczająca, szczególnie duże niedobory występują na glebach lekkich i kwaśnych.

Cenne pierwiastki

Magnez odgrywa znaczącą rolę w prawidłowym rozwoju wszystkich roślin. Nawożenie tym pierwiastkiem wpływa na lepsze wykorzystanie azotu, poprawia jakość białka, ogranicza zawartość azotanów oraz korzystnie oddziałuje na transport i gromadzeniem fosforu w nasionach. Dobre zaopatrzenie roślin w siarkę zapewnia odpowiedni rozwój roślin już jesienią, przyczynia się do wzrostu plonowania roślin przy jednoczesnej poprawie jakości plonu, zwiększa odporność ich na działanie chorób i szkodników. Ponadto, w obecności siarki znacząco wzrasta skuteczność i wydajność użytych nawozów azotowych.

Objawy – przypatrz się dobrze

We wczesnych fazach wzrostu rzepaków czy zbóż, szczególnie trudno stwierdzić niedobór magnezu, oceniając tylko wizualnie stan roślin. Objawy niedoboru magnezu można łatwo pomylić z niedostatkiem azotu bądź siarki. Istotna cecha odróżniająca niedobory tych pierwiastków jest taka, że niedobór siarki pojawia się na najmłodszych liściach, natomiast azotu i magnezu na starszych. Ze względu na mobilność magnezu w sytuacjach niedoboru składnik przemieszcza się z organów starszych do młodszych, dlatego jego brak widoczny jest najpierw na starszych organach, dopiero później na młodszych (odwrotnie jest z siarką). Ponadto chloroza wywołana niedoborem siarki postępuje od środka na zewnątrz, a nie odwrotnie i w odróżnieniu do niedoborów magnezu nie przechodzi w nekrozy.

Dolistny zabieg

W celu bezpośredniego dostarczenia roślinom siarki i magnezu możemy zastosować oprysk dolistny siarczanem magnezu sporządzając 5 %-owy roztwór tj. rozpuszczając 5 kg nawozu w 100 l wody. Stosowanie dolistnego siarczanu magnezu kilkakrotnie w ciągu sezonu wegetacyjnego pozwala roślinom na natychmiastowe pobranie magnezu i siarki, niezależnie od warunków glebowych, typu i odczynu gleby.