POLIFOSKA

Gryzonie należą do wyjątkowo uciążliwych szkodników, a ich masowe pojawienie się na polu może przyczynić się do znacznych strat w uprawach.

Szkodliwość gryzoni

Najczęstszym i najbardziej typowym mieszkańcem pól jest nornik polny oraz mysz. Najbardziej zagrożone inwazją tych gryzoni w czasie późnej jesieni i zimy są zasiewy ozimin. Szkodniki wyjadają całe liście, uszkadzając przy tym węzeł krzewienia i stożek wzrostu. W przypadku korzystnych do rozwoju warunków w efekcie żerowania na plantacji widoczne są puste place pozbawione żywych roślin.

próg ekonomicznej szkodliwości - jesienią 201‑300 czynnych nor/ha, wiosną – 101‑200 czynnych nor/ha

Zatrute ziarno jedną z metod zwalczania gryzoni

Chemiczne zwalczanie gryzoni jest ograniczone. Jedynym zarejestrowanym preparatem do zwalczania gryzoni w warunkach polowych jest ziarno zatrute fosforkiem cynkowym 01 AB. Środek należy stosować poza okresem wegetacyjnym, czyli późną jesienią, w trakcie bezśnieżnej zimy lub na przedwiośniu. Zatrute ziarno wykładamy wówczas do otworów zamieszkałych nor gryzoni w ilości 10‑20 ziaren nie zadeptując korytarzy. Obserwacje występowania szkodników na plantacji powinniśmy powtarzać i w momencie stwierdzenia dalszej obecności gryzoni w norach, czynności zwalczające powtarzać.

Wrogowie naturalni gryzoni

Biologiczne zwalczanie populacji gryzoni w uprawach polowych polega głównie na stworzeniu odpowiednich warunków dla ich wrogów naturalnych, czyli dla ptaków drapieżnych. Dzięki rozstawieniu na polach specjalnych tyczek z poprzecznymi drążkami, ptaki będą mogły odpoczywać, obserwować pole i polować na gryzonie.

Oceń poradę

© 2014-2024 Grupa Azoty Police | Created by Empressia
polifoska.pl