Stonka ziemniaczana to najgroźniejszy i najbardziej niechciany szkodnik ziemniaka. W przypadku długotrwałej jego obecności na plantacji może dojść do obniżki plonu nawet do 40%.

Ważna rotacja środków ochrony roślin oraz temperatura ich stosowania

Przez wzgląd na pojawiającą się w ostatnim czasie odporność szkodników na zastosowane insektycydy, przy doborze środka do zwalczania uciążliwej stonki ziemniaczanej należy zwrócić uwagę na przemienne stosowanie grup chemicznych o różnych mechanizmach działania. Przy czym należy pamiętać o temperaturach, w jakich ten preparat zadziała najskuteczniej. I tak:

- pyretroidy najwyższą skuteczność wykazują w temperaturze poniżej 20°C,

- chloronikotynile – powyżej 10°C ,

- pochodne chloronikotynyli oraz Bacillus thuringiensis (środek biologiczny) powyżej 15°C,

- karbonylohydrazydy poniżej 30°C,

- preparat Proteus 110 OD 10‑20°C,

- neonikotynoidy i ich pochodne działają niezależnie od temperatury.

Insektycyd razem z dokarmianiem dolistnym

Zabieg insektycydowy przeciwko stonce ziemniaczanej możemy śmiało łączyć z dokarmianiem dolistnym plantacji ziemniaka. Roślina ta korzystnie reaguje na dokarmianie dolistne mocznikiem.pl, zwłaszcza w lata suche. Zaleca się stosować 6%-owy wodny roztwór mocznika.pl, czyli 6 kg mocznika.pl w 100 litrach wody, łącznie z 5 kg siarczanu magnezem. Poleca się również wprowadzić mangan i bor stosując jeden lub dwa zabiegi po 100‑150 g/ha manganu i dwa do czterech oprysków po 50‑70 g/ha boru. Mocznikiem.pl możemy dokarmiać ziemniaki od 2 do 4 razy w okresie wegetacji, od momentu wytworzenia pędów bocznych do fazy formowania jagód, również w fazie kwitnienia.