Molibden występuje w glebach w niewielkich ilościach, znacznie mniejszych niż inne mikroskładniki tj. mangan, cynk, miedź i bor. W Polsce szacuje się udział gleb o niskiej zasobności w ten składnik na około 40 %. W intensywnej uprawie rzepaku ozimego nie może jednak zabraknąć tego cennego mikroskładnika.

Mo - cenny pierwiastek odpowiedzialny są za gospodarkę azotową roślin

Molibden jest jednym z kilku niezbędnych pierwiastków występujących w rzepaku w bardzo niewielkich ilościach. Pełni on niezmiernie ważne funkcje, m.in. wpływa on na mrozoodporność rzepaku ozimego. Ponadto bierze ważny udział w przemianach azotu zachodzących w roślinie. Jest on bowiem składnikiem wielu enzymów aktywujących metabolizm związków azotu w roślinach i mikroorganizmach. Rośliny pobierają molibden przez korzenie i liście przez cały okres wegetacji, przy czym największe pobieranie i przyswajalność tego składnika jest w ich wcześniejszych fazach rozwojowych.

Rzepak lubi być zaopatrzony w molibden

Dobre zaopatrzenie roślin rzepaku w molibden ma wpływ na wysokość i jakość plonu poprzez zwiększenie mrozoodporności, odporności na suszę, a także odporności roślin na choroby. Rzepak należy do roślin o wyższych wymaganiach co do molibdenu, stąd jego niedobory na liściach są bardziej wyraźniejsze. Rośliny, którym brakuje molibdenu mają zżółknięte, zdeformowane, a w końcu obumarłe liście i stożki wzrostu, widoczny jest także słaby wzrost korzenia, a w późniejszym czasie opadanie i niedorozwój kwiatów. Nadmiar tego pierwiastka nie jest szczególnie szkodliwy dla roślin, jedynie dla zwierząt. W przypadku stwierdzenia symptomów niedoboru molibdenu należy zastosować nawóz dolistny, który szybko zaspokaja zapotrzebowanie rzepaku na ten pierwiastek. Zaleca się nawożenie rzepaku molibdenem w okresie jesiennym w ilości 0,1 l/ha. Drugą aplikację robimy wiosną, tuż po ruszeniu wegetacji.