Ochrona pszenicy ozimej przed chorobami w fazie liścia flagowego i podflagowego jest niezwykle istotna, gdyż jej dobra kondycja oraz brak porażenia patogenami chorobotwórczymi w dużej części wpływa na wielkość uzyskanego plonu.

Liść flagowy i podflagowy oprócz tego, że odpowiada za 50 % plonu ziarna, zapewnia również asymilaty do budowy jakości tego plonu. Liście te mają za zadanie wytworzyć dużą ilość cukrów, które w końcowym efekcie budują ziarno, dlatego ich ochrona powinna być na stałe wpisana w kalendarz zabiegów. Niezależnie od rodzaju występowania choroby, porażenie liścia flagowego, szczególnie, gdy jego powierzchnia jest pokryta przez grzybnię, spowalnia i zakłóca proces fotosyntezy.

Liść flagowy wymaga ochrony fungicydowej

Choroby, które najczęściej pojawiają się na liściu flagowym w pszenicy to septorioza paskowana liści, rdza brunatna, rdza żółta, brunatna plamistość liści oraz mączniak prawdziwy. Aby wychwycić moment pojawienia się infekcji należy regularnie lustrować plantacje. Zabieg w terminie T2 jest szczególnie niezbędny w plantacjach, w których nie przeprowadzono ochrony T1.

Zapobiec utracie plonu

Wybierając fungicyd do ochrony liścia flagowego warto zwrócić uwagę, żeby był on zbudowany z kilku substancji czynnych należących do różnych grup chemicznych. Ważne jest też, aby substancje czynne stosowane w terminie T2 wykazywały bardzo wysoką skuteczność i długotrwałe działanie. Rdzy i mączniaka możemy zwalczyć preparatami działającymi wyniszczająco zawierającymi substancje tj. triazole czy morfoliny, natomiast septoriozę i brunatną plamistość liści substancjami działającymi zapobiegawczo. Sprawdzają się tutaj również triazole, np. epoksykonazol czy protiokonazol.