Obecnie grochy znajdują się w fazie kwitnienia. Jest to okres największego nasilenia występowania chrząszczy strąkowca grochowego, który jest jednym z najgroźniejszych szkodników w uprawie tej rośliny.

Szkodliwość larw

Strąkowiec grochowy to groźny chrząszcz, którego larwy rozwijają się w strąkach, gdzie żerują, niszcząc nasiona. Największe nasilenie chrząszczy obserwuje się w okresie kwitnienia grochu, wówczas samice składają jaja na kwiatach i młodych strąkach przylepiając je specjalną wydzieliną. Po wykluciu, larwy wgryzają się do wnętrza strąków, a następnie do nasion (w jednym nasionku żeruje jedna larwa). Podczas zbiorów uszkodzenia wyrządzone przez larwy są słabo widoczne, dopiero gdy we wnętrzu nasion rozwiną się chrząszcze widoczne jest okrągłe okienko. Część z nich opuszcza strąki, ale sporo chrząszczy zostaje w ich wnętrzu i po zbiorach trafiają do magazynów, w których mogą wyrządzać dalsze szkody. Zasiedlane nasiona tracą całkowicie zdolność kiełkowania i wartość spożywczą.

Zwalczanie strąkowca należy rozpocząć po zaobserwowaniu 2 chrząszczy na 1 m2 uprawy. Zabieg insektycydowy poleca się wykonać w fazie zawiązywania się pierwszych strąków, wówczas będzie on najskuteczniejszy. Można go powtórzyć po 10 dniach. Uwaga! W celu ochrony zapylaczy oprysk należy wykonać późnym wieczorem po oblocie pszczół.

Czym pryskać?

Skuteczne preparaty przeznaczone do walki ze strąkowcem to środki zawierające substancje tj. acetamipryd (np. Mospilan 20 SP), deltametryna (np. Decis Mega 50 EW), tiachlopryd + deltametryna (Proteus 110 OD), beta-cyflutryna (np. Tekapo 025 EC) oraz środek biologiczny zawierający bakterie Bacillus thuringiensis (tj. Dipel WG).