Pozostaw słomę na polu
Słoma stanowi cenne źródło składników pokarmowych dla roślin, a jej przyorywanie jest najprostszym sposobem zwiększania zawartości substancji organicznej w glebie oraz wzrostu produktywności.
Około 70% słomy ulega rozkładowi w ciągu 6 miesięcy. Wartość pokarmowa resztek pożniwnych zależy od gatunku rośliny z jakiej pochodzą.
Tabela 1. Wykorzystanie składników pokarmowych w pierwszym roku po wprowadzeniu do gleby
|
Substancja organiczna |
Składniki pokarmowe |
|||||||
|
N |
P2O5 |
K2O |
Mg |
|||||
|
% |
kg |
% |
kg |
% |
kg |
% |
kg |
|
|
Słoma zbóż* |
25 |
6 |
20 |
3 |
50 |
40 |
40 |
4 |
|
Słoma rzepaczana* |
30 |
18 |
20 |
6 |
50 |
75 |
40 |
8 |
|
Słoma kukurydziana* |
25 |
13 |
20 |
4 |
50 |
50 |
40 |
4 |
|
Liście buraków cukrowych |
40 |
60 |
25 |
11 |
60 |
150 |
50 |
20 |
Źródło: Szczepaniak W., Nowoczesna uprawa, 2008
* przy założeniu, że słoma została dobrze rozdrobniona i zastosowano azot przed jej przyoraniem
Rozdrobnienie i staranne przyoranie
Warunkiem skutecznego działania słomy jako nawozu dla rośliny następczej, jak i czynnika tworzenia próchnicy w glebie, jest staranne i odpowiednie jej rozdrobnienie, a także równomierne rozrzucenie po polu. Im bardziej rozdrobnione będą resztki pożniwne tym mineralizacja będzie przebiegać szybciej. Ponadto, miejscowe, zbyt duże nagromadzenie się słomy utrudnia w późniejszym czasie siewy oraz wschody ozimin. Sieczkę powinniśmy dobrze wymieszać z glebą (na głębokość 8‑12 cm), aby zapobiec tworzeniu się zbitej warstwy resztek, które będą rozkładać się bardzo powoli i tworzyć nieprzepuszczalną dla roślin powłokę. Korzystnie jest przeprowadzić uprawę ukośnie do kierunku zbioru, co ograniczy powstawanie mat ze słomy na dnie bruzd w trakcie orki.
Według zaleceń przed wymieszaniem słomy z glebą powinniśmy wysiać na ściernisko nawóz azotowy np. mocznik.pl w ilości 6‑12 kg N na każdą tonę przyorywanej słomy, po to, aby przyspieszyć mineralizację słomy.
