W niektórych rejonach kraju na plantacjach zbóż ozimych żeruje łokaś garbatek, który aktualnie stanowi zagrożenie dla rozwijających się roślin. Szkodnik najchętniej żeruje jesienią, dlatego warto uważnie obserwować wschodzące plantacje, aby jak najszybciej namierzyć pierwsze objawy jego żerowania.

Łokaś garbatek jest mniej znanym przez rolników szkodnikiem, ale może wyrządzać znaczne szkody, zwłaszcza na obrzeżach pól, w pobliżu pastwisk, na ścierniskach oraz na stanowiskach silnie zachwaszczonych. Podczas cieplejszych zim, przy braku mrozów, szkodnik może żerować nawet jeszcze w grudniu.

Na czym polega szkodliwość?

Najwięcej szkód wyrządzają larwy łokasia, zarówno jesienią, jak i wiosną. Jesienią objadają kiełkujące zboża, natomiast wiosną przegryzają całe liście i pędy. Larwa łokasia zjada od góry tkanki liści, aż do nasady. Może również wciągać całe rośliny lub pojedyncze źdźbła do utworzonych norek, gdzie je pożera. Jeden osobnik potrafi uszkodzić ok. 25 młodych pędów zbożowych. Trudność zaobserwowania szkodnika na plantacji polega na tym, iż larwy ukrywają się w tunelach wydrążonych w glebie (sięgających na głębokość nawet 30 cm w głąb profilu glebowego) i wychodzą na powierzchnię dopiero w nocy. Faktem, że szkodnik występuje na plantacji są dziurki w ziemi oraz przewrócone i podcięte rośliny. Szkodliwe są też postacie dorosłe łokasia garbatka. Chrząszcze ukrywają się w ściółce, pod kamieniami lub bryłami ziemi. Szkodliwość chrząszczy polega na wysysaniu ziarniaków w kłosie podczas dojrzałości wodno-mlecznej. 

Ochrona upraw

W celu ograniczenia występowania łokasia na plantacji powinniśmy regularnie niszczyć chwasty oraz bezpośrednio po żniwach uprawiać ściernisko. Możemy również zwalczać łokasia insektycydem przy okazji wykonywania jesiennego zabiegu zwalczania mszyc (najlepiej w godzinach wieczornych).

Próg ekonomicznej szkodliwości łokasia garbatka dla zbóż ozimych to stwierdzenie jesienią po wschodach roślin 1‑2 larw lub 4 uszkodzone rośliny na 1 m²