Po zbiorze roślin na polu pozostają resztki pożniwne, które stanowią cenne źródło pierwiastków dla rośliny następczej oraz dostarczają wartościową materię organiczną.

Co sprzyja mineralizacji resztek pożniwnych?

Prawidłowe zagospodarowanie ścierni wpływa na szybką mineralizację resztek pożniwnych, a tym samym na dostępność pierwiastków w niej zawartych. Ale nie tylko. Na tempo mineralizacji wpływa tez wiele innych czynników, a mianowicie obecność mikroorganizmów glebowych, dostępność wody, temperatura, a także odczyn gleby na poziomie lekko kwaśnego do zasadowego.

Bardzo istotne rozdrobnienie i przyoranie

Kluczowy wpław na tempo mineralizacji resztek pożniwnych ma sposób ich rozdrobnienia oraz przyorania. Im drobniej słoma jest pocięta, tym lepiej, ponieważ szybciej ulegnie mineralizacji, nie tworząc „słomianej maty”. 

Ponadto, wysokość ścierni po skoszeniu nie powinna przekraczać 20 cm, z tego względu, że znajdująca się na niej słoma może nie przepuszczać deszczu, który z czasem wyparowuje zamiast trafiać do gleby. Ważne jest również równomierne rozrzucenie resztek na polu, ponieważ w chwili gdy nagromadzimy w jednym miejscu zbyt dużą ilość resztek dochodzi do niewłaściwego ich wymieszania z glebą, czego skutkiem jest długotrwały rozkład słomy i zaleganie jej w glebie, co z kolei utrudnia i tym samym opóźnia wschody rośliny następczej. Również zbyt głębokie przyoranie resztek może zaszkodzić i spowolnić tempo mineralizacji, gdyż utrudniając lub wręcz uniemożliwiając mikroorganizmom tlenowym ich rozkład.

W jaki sposób przyspieszyć tempo mineralizacji resztek pożniwnych?, o tym w kolejnej części artykułu.