Po zbiorze roślin na polu pozostają resztki pożniwne, które stanowią cenne źródło pierwiastków dla rośliny następczej oraz dostarczają wartościową materię organiczną. W jaki sposób przyspieszyć tempo mineralizacji resztek pożniwnych?
Azot wspomoże mineralizację
Jak wiemy słoma to cenny nawóz, lecz musi ona zostać prawidłowo zagospodarowana po żniwach. Szybkość jej rozkładu i tym samym tempo uwalniania składników pokarmowych w dużej mierze zależy od rozwoju mikroorganizmów glebowych.
Natomiast dla ich szybkiego rozwoju istotna jest dostępność węgla i azotu. Ze względu na fakt, że słoma to przede wszystkim źródło węgla, po wprowadzeniu jej do gleby poprzez wymieszanie rozdrobnionych resztek pożniwnych, namnażają się intensywnie mikroorganizmy glebowe, które potrzebują do swojego rozwoju także azotu. Mikroorganizmy korzystają więc z dostępnego azotu glebowego, który w ten sposób może być szybko wykorzystany. Z tego względu po zebraniu rośliny z pola na ściernisko powinniśmy zastosować niewielką ilość nawozu azotowego. W ten sposób azot glebowy nie zostanie zbyt szybko wyczerpany, a drobnoustroje będą miały możliwość namnażać się .
C:N
Zastosowana na ściernisko niewielka dawka azotu ma na celu zawężenie stosunku węgla do azotu. Optymalną wartością jest stosunek C:N na poziomie 20:1, ale taki występuje w oborniku. Stosunek ten jest zmienny i zależy m.in od gatunku uprawianej rośliny. Dla resztek pożniwnych wynosi on bardzo różnie, np dla pszenicy ozimej 90‑100:1, dla kukurydzy 60:1, dla rzepaku ozimego 84:1, dla grochu 25:1 oraz dla buraka cukrowego 14‑18:1.
