W ostatnich latach standardem stało się jesienne dokarmianie dolistne rzepaku ozimego mikroskładnikami. W tym okresie warto dostarczyć roślinom mikroelementy, które odgrywają bardzo ważną rolę w kształtowaniu odporności rzepaku na mróz i polepszeniu zimotrwałości. W optymalnych warunkach nawozy dolistne podaje się w fazie 4‑8 liści rzepaku, najczęściej w mieszaninie zbiornikowej z fungicydami i insektycydami.
Mangan jest kolejnym pierwiastkiem, którego roślinom rzepaku nie może zabraknąć w okresie jesiennej wegetacji. Ma on duże znaczenie w gospodarce azotowej roślin oraz wpływ na prawidłowy wzrost korzeni oraz na ich kondycję, gdyż jego obecność w glebie działa toksycznie na niektóre patogeny glebowe. Tym samym jego niedostatek przyczynia się do ograniczenia rozwoju systemu korzeniowego, a w szczególności korzeni bocznych, odpowiedzialnych za pobieranie składników pokarmowych i wody.
Jak rozpoznać niedobór manganu na polu?
Objawem niedoboru manganu są liście rzepaku o rozjaśnionej barwie z chlorotycznymi plamami, podczas gdy nerwy liści pozostają zielone. Przy pogłębiającym się niedostatku manganu widoczna jest marmurkowata struktura chlorozy, a liście zaginają się do środka wzdłuż głównego nerwu.
W celu dostarczenia roślinom manganu, można aplikować go dolistnie w formie pojedynczego lub wieloskładnikowego nawozu zawierającego w swoim składzie ten pierwiastek. Zalecana dawka mangany do zastosowania jesienią to 150‑200 g Mn/ha.
