Plantacje grochu jeszcze nie zakwitły, lecz w kilku regionach kraju odłowiono już pierwsze chrząszcze strąkowca grochowego. Jest to sygnał do bacznej obserwacji pól i szybkiej reakcji, aby nie dopuścić do złożenia jaj i wyrządzenia nieodwracalnych szkód powodowanych przez larwy tego szkodnika.

Na czym polega szkodliwość strąkowca?

Największe nasilenie chrząszczy obserwuje się w okresie kwitnienia grochu, wówczas samice składają jaja na kwiatach i młodych strąkach przylepiając je specjalną wydzieliną. Szkodliwość strąkowca polega na wgryzaniu się larw do wnętrza strąków, a później do nasion, które w efekcie żerowania tracą zdolność kiełkowania oraz wartość spożywczą. 

Uszkodzenia nasion wyrządzone przez tego szkodnika są trudne do wcześniejszego zaobserwowania, dopiero, gdy we wnętrzu nasion rozwiną się chrząszcze, wówczas widoczne jest okrągłe charakterystyczne okienko. W momencie, gdy chrząszcze pozostaną we wnętrzu nasion i trafią do magazynu mogą wyrządzać dalsze szkody.

Kiedy należy rozpocząć ochronę plantacji?

Progiem ekonomicznej szkodliwości są zaobserwowane 2 chrząszcze na 1 m2 plantacji. Strąkowca grochowego zwalcza się od fazy kwitnienia do okresu dojrzewania nasion w strąkach, przy czym oprysk insektycydem najlepiej jest wykonać w fazie zawiązywania się pierwszych strąków, wówczas będzie on najskuteczniejszy. W celu większej skuteczności zaleca się go powtórzyć po 10 dniach w fazie dojrzewania nasion w strąkach, pamiętając o rotacji substancji czynnych.

Do zwalczania strąkowca możemy użyć zalecane środki z grupy pyretroidów lub neonikotynoidów, przy czym pamiętajmy, że pyretroidy najskuteczniej działają w temperaturze poniżej 20 ℃.