Bor jest pierwiastkiem wspomagającym i poprawiającym budowę systemu korzeniowego rzepaku, co ma niebagatelne znaczenie dla dobrego przezimowania roślin oraz wiosennych okresów niedoborów wody w glebie. Przy długiej i ciepłej jesieni, kiedy rzepak osiąga fazę 8 i więcej liści warto podać jeszcze jedną dawkę boru.
Dostępny od wczesnych faz rozwojowych
Rzepak ma szczególnie wysokie zapotrzebowanie na bor. Niestety pierwiastek ten łatwo ulega wymyciu z gleby (nie tylko na glebach lekkich), a jego bilans w glebach Polski jest ujemny i najbardziej niekorzystny spośród wszystkich składników pokarmowych.
Bor powinien być dostępny dla roślin rzepaku od wczesnych faz rozwojowych, gdyż do fazy 4 6 liści rzepak pobiera około 150 g B/ha.
Wskazana nawet kilkukrotna dolistna aplikacja
Z uwagi na fakt, że bor słabo przemieszcza się w roślinie, w uprawie rzepaku ozimego czasem konieczna jest nawet kilkukrotna aplikacja tego pierwiastka. Przy czym nawożenie dolistne borem należy traktować jako uzupełnienie nawożenia doglebowego. W okresie jesiennym, aby zapobiec niedoborom boru w roślinach lub w momencie zaobserwowania niedoborów na liściach rzepaku warto dokarmić dolistnie rośliny w fazie 4‑6 liści. Natomiast podczas długiej i ciepłej jesieni, kiedy zaobserwujemy niedobory boru, a rzepak osiąga fazę 8 i więcej liści możemy podać jeszcze jedną dawkę tego pierwiastka w dawce 150g B/ha.
Niedobór boru prowadzi do powstawania zgorzeli w szyjce korzeniowej rzepaku powodując jej pękanie podczas mrozów oraz powoduje pękanie organów rośliny otwierając drogę patogenom i pogarszając plon.
