Najważniejszym elementem agrotechniki soi jest wysiew nasion. Aby prawidłowo go przeprowadzić musimy zapewniać właściwą obsadę roślin poprzez odpowiednio przygotowaną glebę, optymalny termin siewu, głębokość umieszczenia nasion w glebie, rozstawę rzędów oraz normę wysiewu. Popełnione w tym momencie błędy zawsze odbiją się na późniejszej wegetacji roślin oraz na plonowaniu.

Siew w ogrzaną glebę

Soja jest gatunkiem o wysokich wymaganiach termicznych, dlatego siew należy przeprowadzić tylko w dobrze ogrzaną glebę. Nasiona soi najlepiej kiełkują, gdy gleba ogrzana jest do temperatury powyżej 8°C. Siew w niższych temperaturach prowadzi do opóźnienia wschodów oraz narażenia nasion na niekorzystne działanie mikroorganizmów glebowych oraz uszkodzenia młodych roślin przez przymrozki. Ponadto, niska temperatura występująca w okresie od siewu do pełni wschodów może przedłużyć okres kiełkowania, podczas którego część nasion gnije i nie wschodzi.

Prawidłowy siew pod kilkoma warunkami

W zależności od regionu kraju siew soi przypada na przełom kwietnia i maja, a mianowicie okres od 20 kwietnia do 5 -10 maja. Z uwagi na to, że soja nie lubi zbyt głębokiego siewu, optymalna głębokość powinna wynosić od 3 do 4 cm w zależności od warunków glebowych. Nasiona można wysiewać w różnej rozstawie, na stanowiskach o cięższej glebie zaleca się siać soję w szersze międzyrzędzia, natomiast na lżejszych możliwe są siewy w wąskie międzyrzędzia, w większej rozstawie między roślinami.

Do siewu soi z powodzeniem można wykorzystać siewniki tradycyjne – zbożowe, lecz coraz popularniejsze są siewy punktowe soi z wykorzystaniem siewników typowo buraczanych lub przeznaczonych do siewu kukurydzy, w rozstawie rzędów 45 cm, natomiast w rzędach 45 cm. Podczas siewu soi należy ostrożnie obchodzić się z nasionami, ponieważ są one wrażliwe na uszkodzenia mechaniczne. Norma wysiewu zależy od wczesności odmiany, masy tysiąca nasion oraz zdolności kiełkowania. Przyjmuje się, że optymalna obsada roślin soi po wschodach powinna wynosić 6070 szt/m².