Chwościk buraka to choroba występująca jedynie na buraku, powodowana przez gatunek grzyba Cercospora beticola. Jest to najgroźniejsza choroba buraka cukrowego, występująca każdego roku w różnym nasileniu we wszystkich rejonach jego uprawy, od końca czerwca aż do zbiorów.

Na czym polega szkodliwość chwościka?

Szacuje się, że przy silnych infekcjach i braku skutecznej ochrony straty spowodowane przez chwościka w uprawie buraka cukrowego mogą sięgać nawet 50% plonu korzeni, a spadek zawartości cukru w soku może osiągnąć od 2 do 3%. Wynikają one z tego, że w warunkach sprzyjających rozwojowi choroby, liczba plamek na liściach sukcesywnie się zwiększa, na skutek czego fragmenty liści, a później całe liście zaczynają zamierać. Roślina z czasem odbudowuje ulistnienie, lecz dzieje się to kosztem zgromadzonego w korzeniach cukru, który odtransportowany jest do tworzących się liści. W rezultacie następuje redukcja masy korzenia, przy jednoczesnym obniżeniu się zawartości cukru i jakości technologicznej soku, a są to wartości, na których plantatorom buraka najbardziej zależy.

Walka z chwościkiem

W celu skutecznego zwalczenia choroby, po przekroczeniu progu ekonomicznej szkodliwości należy wykonać zabieg odpowiednim fungicydem, zgodnie z etykietą stosowania środka ochrony roślin. 

Istnieje również kilka sposobów, aby ograniczyć występowanie chwościka na plantacji buraka, m.in. stosowanie się do zasad prawidłowej agrotechniki. A mianowicie, należy przyorywać resztki pożniwne, gdyż sprawca choroby zimuje na resztkach liści w glebie i najbliższej okolicy pola, na którym uprawiane były buraki w roku poprzednim. Dlatego wszelkie resztki po zbiorze buraków muszą być starannie przyorane (porażone liście stanowią naturalne źródło infekcji w kolejnym roku).

Kolejnym krokiem zapobiegawczym jest ustalanie prawidłowego płodozmianu. Uprawa buraka nie częściej niż co 4 lata na tym samym polu (wraz ze skracaniem płodozmianu wzrasta niebezpieczeństwo wcześniejszego wystąpienia choroby), a także unikanie wysiewu buraka na polu sąsiadującym lub takim, gdzie wcześniej składowano buraki na pryzmie. Pomocna jest również uprawa odmian tolerancyjnych oraz o dużej odporności na chwościka.