Znaczny wzrost udziału zbóż w strukturze zasiewów (nawet do 80%) powoduje wiele niekorzystnych zmian w środowisku rośliny uprawnej, które w konsekwencji prowadzą do obniżenia poziomu plonowania.Wiedza o reakcji poszczególnych zbóż na uprawę po sobie może pomóc w doborze odpowiednich gatunków do uprawy.
Pszenica ozima
Uprawiana po zbożowych daje przeciętnie o 20% niższy plon niż po innych przedplonach. Szczególnie źle znosi następstwo po sobie. Najlepszymi przedplonami dla pszenicy są strączkowe, rzepak, okopowe i pastewne.
Pszenica jara
Uprawiana po zbożowych reaguje 15‑20% spadkiem plonu. Najlepiej udaje się po okopowych i strączkowych.
Jęczmień jary
Uprawiany po pszenicy plonuje o ok. 7‑10%, po życie 10‑13%, a bezpośrednio po sobie nawet ponad 15% mniej niż po roślinach nie zbożowych.
Jęczmień ozimy
Uprawiany na glebach dobrych po pszenicy plonuje o ok. 8‑12% niżej niż po roślinach niezbożowych. Najlepiej plonuje po rzepaku, grochu, wczesnych ziemniakach i owsie.
Pszenżyto ozime
Po przedplonach kłosowych plonuje o ok. 8‑13% gorzej niż po strączkowych.
Żyto
Wysiewane po sobie plonuje o ok. 10% niżej, a uprawiane w monokulturze - o ok. 15% mniej w porównaniu do dobrego przedplonu.
Owies
Uprawiany po zbożach plonuje o 5‑7% mniej niż po okopowych. Z roślin zbożowych owies jest najlepszym przedplonem dla innych zbóż. Jednak nie powinien przychodzić na to samo pole, częściej niż co 3‑4 lata, ze względu na namnażanie się mątwika zbożowego.
