Kolejność dodawania boru do mieszaniny zbiornikowej
Jesienne nawożenie rzepaku to moment, w którym szczególną rolę odgrywa bor. Ten mikroelement odpowiada za prawidłowy rozwój stożka wzrostu, wspiera procesy kwitnienia oraz zwiększa odporność roślin na niekorzystne warunki. Z tego powodu bor bardzo często trafia do mieszanin zbiornikowych razem z insektycydami i fungicydami. W praktyce polowej kluczowe okazuje się jednak nie tylko jego zastosowanie, ale również moment dodania boru do cieczy roboczej, który wpływa na stabilność i skuteczność całego zabiegu.
pH mieszaniny ma decydujące znaczenie
Podczas przygotowywania cieczy roboczej nie wolno ignorować wpływu boru na odczyn pH. Każdy środek ochrony roślin działa optymalnie w określonym zakresie pH, a zmiana tego parametru może skutkować pogorszeniem rozpuszczalności lub wręcz destabilizacją mieszaniny. Co istotne, nie wszystkie preparaty borowe działają tak samo — jedne obniżają pH, inne je podnoszą. To właśnie ten efekt decyduje, czy bor należy dodać jako pierwszy, czy na samym końcu.
Kwas borowy – stabilny początek mieszania
Najczęściej stosowaną formą boru jest kwas borowy, który obniża pH cieczy roboczej. Dlatego właśnie produkty w tej postaci powinny trafiać do zbiornika w pierwszej kolejności. Ma to nie tylko znaczenie chemiczne, ale i praktyczne: insektycydy najlepiej rozpuszczają się w lekko kwaśnym środowisku (pH 4,5–6,0), a fungicydy w zakresie 5,0–6,5. Wstępne zakwaszenie cieczy poprawia więc warunki dla pozostałych komponentów i pozwala ograniczyć ilość kondycjonera wody. Warto jednak pamiętać, że bor nie wpływa na twardość wody, dlatego dążenie do poprawy jakości cieczy może wymagać dodatkowych działań.
Boroetylenoanina i boran sodu – na końcu dla bezpieczeństwa
W przypadku produktów takich jak boran sodu czy boroetylenoanina obowiązuje odwrotna zasada. Oba te związki zwiększają pH mieszaniny, przy czym boroetylenoanina robi to gwałtownie, podnosząc odczyn nawet do poziomu 8,5–9,0. Tak wysokie pH może znacząco pogorszyć rozpuszczalność wielu substancji czynnych, a w skrajnych przypadkach ograniczyć skuteczność niektórych herbicydów. Dlatego produkty podnoszące pH należy zawsze dodawać na końcu, już po rozpuszczeniu pozostałych składników. Dodatkowym ułatwieniem jest fakt, że boroetylenoanina ma postać płynną i nie wymaga długiego mieszania.
Formulacje CS wymagają szczególnej uwagi
Na etapie łączenia składników często pojawia się też problem formulacji CS. Jeśli środki w tej postaci zostaną dodane po borze w formie płynnej, może dojść do wytrącania się osadów. Taki osad nie tylko obniża skuteczność zabiegu, ale może również prowadzić do zatykania dysz, a w konsekwencji uniemożliwić oprysk.
