Na terenie naszego kraju zasobność gleb w przyswajalny mangan, w porównaniu z innymi mikroskładnikami, nie wygląda źle. Według badań IUNG-PIB występuje tylko około 10% gleb ubogich w ten pierwiastek. Jednak zawartość przyswajalnych form manganu, a także jego dostępność dla roślin zależy od dwóch czynników, takich jak odczyn i wilgotność gleby.

Rzepak buduje przyszły plon już jesienią, dlatego tak ważny jest jego pokrój przed wejściem w okres spoczynku zimowego. Aby dobrze przezimować powinien mieć nisko osadzoną szyjkę korzeniową o średnicy co najmniej 1 cm, stożek wzrostu osadzony około 3 cm nad powierzchnią gleby, dobrze rozwinięty system korzeniowy oraz powinien posiadać rozetę liściową z 8‑10 liśćmi. To właśnie odpowiednia liczba liści przekłada się na liczbę tworzonych jesienią zawiązków rozgałęzień bocznych. Niestety w tym sezonie plantacje wyglądają różnie.

Opóźnione siewy zbóż oraz trudne warunki atmosferyczne panujące podczas ich wschodów spowodowały, że wielu rolnikom nie udało się wykonać zabiegów odchwaszczających w terminie. Na szczęście pogoda znacznie się poprawiła i cały czas mamy możliwość walki z chwastami. Jedyną przeszkodą mogą być lokalne nocne przymrozki.

W naszym kraju obserwuje się znaczący spadek uprawy zbóż jarych, zwłaszcza pszenicy. Główną przyczyną tej sytuacji jest dość duża różnica w plonowaniu pomiędzy formami ozimymi i jarymi tego gatunku, niejednokrotnie sięgająca nawet 50% na korzyść ozimin. Tak duże spadki plonu są wynikiem pogłębiającego się deficytu wody oraz brakiem opadów w okresie wiosenno-letnim, na które formy jare zbóż są dość wrażliwe. Jednak ze względu na bardzo dobrą wartość technologiczną ziarna, zwłaszcza pszenicy jarej poszukuje się sposobów na zwiększenie jej areału i plonowania. Badania prowadzone głównie przez firmy nasienne dowodzą, że wydłużenie okresu wegetacji, a szczególnie okresu od fazy krzewienia do fazy strzelania w źdźbło ma korzystny wpływ na plonowanie zbóż jarych – a taki efekt można osiągnąć wysiewając zboża jare późną jesienią.

Osłabienie wzrostu rzepaku ozimego, czerwono-fioletowe przebarwienia oraz więdnięcie roślin, występujące punktowo, lub placowo to znak, że na naszej plantacji żeruje śmietka kapuściana. Podczas silnego uszkodzenia, spowodowanego przez tego szkodnika, w okresie jesiennym można zaobserwować znaczne ubytki roślin na plantacji.