Praktycznie od początku nowego sezonu wegetacyjnego rośliny ozime były atakowane ze strony gryzoni. Najczęstszym i najbardziej typowym mieszkańcem pól jest nornik polny oraz mysz. Szkodniki te są wyjątkowo uciążliwe, a ich masowe pojawienie się na polu może przyczynić się do znacznych strat w uprawach.

Groźne namnażanie się gryzoni

Gryzonie zjadają liście i stożki wzrostu rzepaku ozimego, a w późniejszym czasie liście oraz węzły krzewienia zbóż ozimych. Po dłuższym ich żerowaniu na plantacjach pojawiają się puste place pozbawione żywych roślin.

Masowemu namnażaniu gryzoni polnych w okresie jesiennym sprzyjają uproszczenia w uprawie roli, pozostawienie dużej biomasy resztek pożniwnych oraz międzyplonów. Ponadto, zwiększeniu populacji gryzoni na polu sprzyja sucha i ciepła pogoda, z kolei zimą - gruba warstwą okrywy śnieżnej. Są to dwa krytyczne okresy, w których gryzonie wyrządzają największe szkody, dlatego warto jeszcze przed nadejściem zimy poświęcić trochę czasu i sprawdzić swoje uprawy.

Wrogowie naturalni

Sprzymierzeńcem w walce z myszami są ptaki drapieżne np. myszołowy, a także płomykówki i bociany, dlatego ważne jest pozostawianie zadrzewień śródpolnych, stawianie na polach wysokich tyczek spoczynkowych (około 4 m) z umocowaną poprzeczką dla ptaków drapieżnych, na których mogą przysiadać i wypatrywać ofiary. Poleca się umieszczenie 3‑4 tyczek/ha.

Zatrute ziarno

W okresie jesieni znalezienie na polu 200‑300 czynnych nor/ha jest sygnałem, że powinniśmy rozpocząć walkę chemiczną. Skutecznym środkiem do walki z populacją gryzoni jest ziarno zatrute fosforkiem cynkowym 01 AB, dopuszczone do stosowania w zbożach oraz w sadach. Jest to środek gryzoniobójczy o działaniu żołądkowym, można go stosować poza okresem wegetacyjnym tj. późna jesień, bezśnieżna zima, przedwiośnie.