Plantacje rzepaku ozimego założone w optymalnym terminie siewu osiągnęły już fazę 4‑5 liści, a zatem pora na regulację pokroju roślin oraz walkę z chorobami – przede wszystkim z suchą zgnilizną kapustnych. 

W rejonie Opolszczyzny na plantacjach rzepaku ozimego odłowione zostały muchówki śmietki kapuścianej. Jest to sygnał do aktywnego monitoringu pól pod kątem występowania tego szkodnika, co jest niezwykle istotnym elementem w uprawie tej rośliny, gdyż larwy śmietki powodują liczne uszkodzenia młodych korzeni oraz znaczą utratę plonu.

Przed kolejnym sezonem wegetacyjnym ważna jest strategia, pozwalająca na optymalne nawożenie zbóż ozimych jesienią. Przed siewem zboża ozime zwykle wymagają nawożenia fosforem i potasem, natomiast rzadziej azotem, magnezem czy siarką. Jesienne stosowanie fosforu i potasu ma za zadanie zapewnić odpowiedni rozwój i odżywienie roślin przed zimą oraz uzupełnić zapasy glebowe w łatwo dostępne składniki do poziomu, który zapewni odpowiednią ich dostępność w okresie wiosennej wegetacji. 

Pchełka rzepakowa podobnie jak gnatarz rzepakowiec, tantniś krzyżowiaczek, mszyca kapuściana i  śmietka kapuściana to jeden z ważniejszych szkodników rzepaku ozimego występujących  jesienią. Jednak zdecydowanie największym zagrożeniem są pchełki, które jako pierwsze atakują rzepak w fazie liścieni. 

Soja jest rośliną, która dobrze reaguje na dokarmianie dolistne. Obecnie rośliny znajdują się w fazie początku kwitnienia, warto więc rozważyć dostarczenie im niezbędnych składników pokarmowych, gdyż o wielkości plonu soi decyduje dobra kondycja roślin w całym okresie wegetacji.

Optymalny termin siewu zbóż zapewnia dobry wzrost roślin i umożliwia roślinom właściwy rozwój i osiągnięcie fazy rozwojowej, która pozwala na dobre przezimowanie i regenerację po zimie.