Na plantacjach rzepaku ozimego już teraz widać nadmierny wzrost roślin, a jak wiadomo od jesiennego pokroju roślin w dużym stopniu zależy prawidłowe przezimowanie rzepaku oraz jego dalszy rozwój na wiosnę. 

 Prawidłowy pokrój rzepaku przed zimą

Przyjmuje się, że prawidłowo rozwinięta rozeta rzepaku powinna tuż przed zimą posiadać 8 – 9 liści oraz nisko osadzoną szyjkę korzeniową osiągającą grubość minimum 10 – 12 mm. Korzeń rzepaku powinien być silnie rozbudowany i posiadać liczne korzenie boczne o dużej masie. Niestety wyrośnięte rzepaki o przerośniętych liściach i zbyt wysoko wysuniętą nad powierzchnię gleby szyjką korzeniową mają małe szanse na dobre przezimowanie, dlatego istnieje potrzeba zastosowania regulatorów wzrostu.

Triazole i CCC

Do poprawy pokroju, zimowania i zdrowotności roślin (np. przed suchą zgnilizną kapustnych) można użyć triazoli. Najpopularniejszą substancją czynną jest tebukonazol (mający większe działanie grzybobójcze, niż skracające) np. Horizon 250 EW, Sparta 250 EW, Toledo 250 EW, a także mieszanina dwóch substancji z grupy triazoli, jak np. tebukonazol + propikonazol np. Timor 240 EC. Zabieg należy przeprowadzić w fazie 4 – 8 liści rzepaku, przy temperaturze 10 - 12ºC. Zastosowanie metkonazolu (np. Caryx 240 SL) spowoduje z kolei silniejszą regulację pokroju roślin, a słabszą ochronę fungicydową (metkonazol zaleca się stosować w fazie 4 – 6 liści właściwych). Regulację wzrostu rzepaku możemy przeprowadzić stosując chlorek chloromekwatu (w skrócie CCC, np. Stabilan 750 SL) w fazie 4 – 6 liści właściwych.

Prawidłowo przeprowadzony zabieg skracania nie tylko chroni i reguluje pokrój rzepaku, lecz zwiększa także jego mrozoodporność.