Szkodniki te w zbożach pojawiają się zazwyczaj na początku fazy kłoszenia i od razu przystępują do żerowania. Są to drobniutkie owady długości 1‑2 mm. Samice składają jaja przez ponad miesiąc w górnej części źdźbła, pod plewkami kłosków lub pod pochwami liściowymi. W naszym kraju szkody wyrządzają wciornastek zbożowy bezzębny (występuje na kwiatostanach wszystkich gatunków zbóż), wciornastek zęborogi (na pochewkach żyta i jęczmienia) oraz wciornastek kalarepowiec (na kwiatostanach i pochewkach liściowych wszystkich zbóż).

Szkodliwe są zarówno owady dorosłe, jak i larwy

Wciornastki wysysają soki z tkanek roślinnych: liści, źdźbeł, pochew liściowych oraz kłosów, niszcząc w ten sposób zawiązki kwiatów oraz formujące się ziarniaki. Ich żerowanie powoduje poważne zaburzenia w rozwoju roślin, deformację liści i kłosów.

Zewnętrznym objawem żerowania są srebrzyste plamki na plewach

Plamki te z czasem brunatnieją i zasychają. Wciornastki w sprzyjających warunkach mogą doprowadzić do całkowitego zniszczenia rośliny i spowodować utratę znacznej części plonu - wysysając soki z miękkich ziarniaków powodują zmniejszenie ich masy, a często nawet ich niewykształcenie. Największą liczebność wciornastków obserwuje się w lata upalne i suche.

Walkę chemiczną rozpoczynamy w momencie zaobserwowania szkodnika na zbożu

Obecnie do walki z tym szkodnikiem w pszenicy ozimej zarejestrowany jest preparat Fastac Active 050 ME oparty na alfa-cypermetrynie. Środek stosujemy po wystąpieniu szkodnika na roślinie i po przekroczeniu progów ekonomicznej szkodliwości, które wynoszą:

• 5‑10 owadów dorosłych lub larw na 1 kłosie w fazie do pełni kwitnienia,
• 40‑50 larw na 1 kłosie w fazie wypełniania ziarna.

Populację wciornastków ograniczają także środki stosowane do zwalczania mszyc i skrzypionek w zbożach.