Pomimo trudności podczas siewu rzepaku ozimego spowodowanych nadmiernymi opadami, w niektórych regionach kraju, na wielu plantacjach widoczne są wschody roślin. Jest to etap, w którym siewki rzepaku intensywnie atakowane są ze strony szkodników. Czas więc wystawić na polach żółte naczynia, aby móc lustrować naloty.
Jakie szkodniki zagrażają młodym roślinom rzepaku?
Na etapie wschodów rzepaku groźne mogą stać się pchełki rzepakowe i ziemne, mszyce oraz mączliki, natomiast w późniejszym czasie śmietka rzepakowa, tantniś krzyżowiaczek, gnatarz rzepakowiec, chowacz galasówek oraz miniarki. Szkody mogą wyrządzić także szkodniki glebowe, w tym rolnice oraz drutowce, których żerowanie może doprowadzać do braków w obsadzie. W latach „mokrych”, szczególnie na południu kraju zagrożenie stwarzają ślimaki nagie, których żerowanie jest szczególnie szkodliwe.
W monitorowaniu występowania szkodników
Aby zminimalizować zagrożenie uprawy ze strony szkodników konieczny jest dokładny monitoring plantacji pod kątem terminu pojawu szkodników, jego liczebności oraz poziomu wyrządzonych szkód. Wystawienie żółtych naczyń z wodą z odrobiną płynu do naczyń lub do spryskiwaczy oraz odławianie z nich szkodników przynajmniej raz na dwa dni jest jedynym i tanim sposobem monitoringu szkodników. Tylko w taki sposób można precyzyjnie ustalić termin pojawu szkodnika oraz to, czy został przekroczony próg ekonomicznej szkodliwości, aby odpowiednim momencie wykonać zabieg insektycydowy jednym z zarejestrowanych substancji aktywnych.
