Zmiany w rolnictwie polegające między innymi na dużej specjalizacji czy uproszczeniach, a także wywożenie coraz większych plonów, doprowadziły do znacznego deficytu substancji organicznej w glebie. Jednocześnie intensyfikacja produkcji roślinnej, często bez produkcji zwierzęcej, przyśpiesza mineralizację masy organicznej, naruszając jej bilans i w konsekwencji prowadzi do obniżenia produktywności gleby.

Ten znany i bardzo groźny grzyb jest patogenem ciepłej strefy klimatycznej, dlatego w naszym klimacie (dotychczas nieco chłodniejszym) do tej pory nie powodował poważniejszych szkód w uprawach. Jednakże w związku z dynamicznym ociepleniem klimatu w Europie i Polsce, obserwuje się coraz większe straty powodowane przez ten gatunek grzyba.

Niestety w tym sezonie wegetacyjnym pogoda nie rozpieszcza plantatorów buraka cukrowego. Najpierw korzystne warunki pogodowe panujące wiosną pozwoliły nam na siew buraków we wczesnym terminie (I i II dekada marca), później niestety nastąpiło ochłodzenie i zaczęły się problemy ze wschodami. Wielu z nas zastanawiało się, co z tymi burakami zrobić? Podczas lustracji liczyliśmy obsadę i zastanawialiśmy się czy przesiać, czy może dosiać i jeszcze „coś z tego będzie”?

Osiągnięcie wysokich plonów bulw stanowi najważniejszy priorytet dla producentów ziemniaka, z kolei dla odbiorcy rynkowego najistotniejsza jest jego jakość, czyli wartość odżywcza, konsumpcyjna i technologiczna. Zatem jak podwyższyć plon bulw ziemniaka, aby jednocześnie nie pogorszyć jego jakości?

Badania nad wpływem stosowania biostymulatorów oraz nawozów dolistnych prowadzone były na polu doświadczalnym Opolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w roku 2013. Do badań wybrano pszenicę ozimą odmiany Arkadia zasianą na początku października w ilości 350 sz./m².

W ostatnich dniach na plantacji buraka znów pojawiły się mszyce. Ich masowemu występowaniu sprzyjały suche i ciepłe warunki pogodowe panujące w ostatnim okresie. A jak wiadomo są one jednym z najgroźniejszych szkodników buraka cukrowego.