Siew zbóż ozimych w optymalnym terminie nie jest bez znaczenia dla przyszłego plonowania uprawy. Ma on kluczowy wpływa na początkowy wzrost i rozwój roślin, ich późniejszą jesienną wegetację, przezimowanie, szybsze wznowienie wegetacji, aż w końcu wysokość i jakość plonu.

Zarówno nadmierne przyspieszanie siewu, jak i jego opóźnianie niosą ze sobą negatywne skutki. Czasem jednak nie mamy większego wpływu na datę siewu i musimy posiać wtedy kiedy jest to możliwe. Jest to w dużej mierze uzależnione od przebiegu pogody w danym rejonie kraju, zbioru rośliny przedplonowej (kukurydza, soja, burak cukrowy), jak również innych, często niezależnych od rolnika czynników. Jednak wtedy kiedy jest to możliwe starajmy „trzymać się” optymalnego terminu siewu zbóż.

Optymalny, czyli jaki?

Regiony kraju, które charakteryzują się np. niższą temperaturą, muszą być obsiane wcześniej, aby zapewnić zbożom wymagany czas rozwoju przed zimowym spoczynkiem. Błędem są zarówno zbyt wczesne siewy – prowadzące np. do nadmiernego rozkrzewienia, jak i opóźnione, które nie pozwalają na pełen rozwój w czasie jesieni.

Dla jęczmienia:

- północno-wschodni rejon kraju - od 5 do 15 września,

- środkowy rejon kraju - od 10 do 18 września,

- zachodni i południowy rejon kraju od 10 do 20 września.

Dla pszenżyta:

- północno-wschodni rejon kraju - do 20 września,

- środkowy rejon kraju - do 25 września,

- zachodni i południowy rejon kraju - od 20 września do 5 października.

Dla żyta:

- północno-wschodni rejon kraju - od 5 do 15 września,

- środkowy i południowo-wschodni rejon kraju - do 25 września,

- zachodni rejon kraju - od 20 do 30 września,

- pas nadmorski - do 7 października.

Dla pszenicy:

- północno-wschodni rejon kraju - od 5 do 20 września,

- środkowy oraz południowo-wschodni rejon kraju - od 10 do 25 września,

- zachodni rejon kraju - od 15 do 30 września,

- nizina śląska i tereny nadmorskie - od 20 września do 5 października.