Przed kolejnym sezonem wegetacyjnym ważna jest strategia, pozwalająca na optymalne nawożenie zbóż ozimych jesienią. Przed siewem zboża ozime zwykle wymagają nawożenia fosforem i potasem, natomiast rzadziej azotem, magnezem czy siarką. Jesienne stosowanie fosforu i potasu ma za zadanie zapewnić odpowiedni rozwój i odżywienie roślin przed zimą oraz uzupełnić zapasy glebowe w łatwo dostępne składniki do poziomu, który zapewni odpowiednią ich dostępność w okresie wiosennej wegetacji. 

Pchełka rzepakowa podobnie jak gnatarz rzepakowiec, tantniś krzyżowiaczek, mszyca kapuściana i  śmietka kapuściana to jeden z ważniejszych szkodników rzepaku ozimego występujących  jesienią. Jednak zdecydowanie największym zagrożeniem są pchełki, które jako pierwsze atakują rzepak w fazie liścieni. 

Soja jest rośliną, która dobrze reaguje na dokarmianie dolistne. Obecnie rośliny znajdują się w fazie początku kwitnienia, warto więc rozważyć dostarczenie im niezbędnych składników pokarmowych, gdyż o wielkości plonu soi decyduje dobra kondycja roślin w całym okresie wegetacji.

Optymalny termin siewu zbóż zapewnia dobry wzrost roślin i umożliwia roślinom właściwy rozwój i osiągnięcie fazy rozwojowej, która pozwala na dobre przezimowanie i regenerację po zimie.

Określenie terminu zbioru słonecznika jest jednym z ważniejszych elementów technologii uprawy. Zbiór tej rośliny powinien być zakończony najwcześniej jak tylko będzie to możliwe, gdyż jego opóźnienie znacznie zwiększa ryzyko utraty plonu.

Z podstawowych upraw rolniczych rzepak ozimy wysiewany jest najwcześniej, siew w optymalnym terminie zapewnia możliwość  odpowiedniego rozwoju roślin, ponieważ już w okresie jesiennej wegetacji  w stożku wzrostu rozwijają się zawiązki liści i pędów bocznych, więc na tym etapie programuje się przyszły plon.